Het kabinet moet de Navo-norm voor bewapening loslaten. In plaats van zes miljard euro extra uit te trekken voor defensie en bij te dragen aan een permanente oorlog en wapenwedloop kan Nederland beter geld steken in onderwijs en binnenlandse veiligheid, meent Tweede-Kamerlid Sadet Karabulut van de SP.
Regeringsleiders van Navo-landen hebben in 2014 afgesproken de uitgaven voor bewapening flink op te schroeven. In 2024 zou ook ons land, als het aan de minister-president ligt, 2 procent van het bruto binnenlands product moeten uitgeven aan bewapening. Deze afspraak is niet realistisch, maar toch blijft het kabinet er krampachtig aan vasthouden.
Het is een geloofsartikel geworden waarmee de Verenigde Staten met een almaar groeiend oorlogsapparaat ons chanteren. De Navo verkeert in een diepe crisis, de Amerikaanse bevolking is oorlogsmoe en de spanning in Europa groeit. Alle aanleiding om deze norm achter ons te laten en vooruit te kijken.
Het kabinet zou de Navo-doelstelling van 2 procent moeten loslaten. Minister Bijleveld trekt weliswaar extra geld uit voor Defensie maar de 2 procent wordt bij lange na niet gehaald. De teller voor volgend jaar staat op 11 miljard euro en om de Navo te pleasen zou er nog zes miljard euro extra bij moeten. Maar geen van de gevestigde partijen spreekt zich hiervoor uit, laat staan dat ze dit waar kunnen maken. Ook minister Bijleveld kan niet leveren.
Bijleveld doet zichzelf en ons land te kort
Toch zal zij zich op de Navo-top in december in alle bochten wringen om de schone schijn op te houden. Volgend jaar bij de herijking van de defensienota komt het echt goed met die norm, zo is haar verhaal.
Zij doet hiermee zichzelf en ons land te kort. Want wat gebeurt er met die extra middelen voor nieuwe wapens? Wat gebeurt er met de dure straaljagers en onderzeeboten? Die worden ingezet om mee te kunnen blijven vechten in het hoogste geweldsspectrum terwijl de permanente oorlogsavonturen van de VS en Navo de afgelopen decennia bepaald geen succes zijn geweest.
De permanente oorlog heeft het Westen sinds 2001 biljoenen gekost en ons IS en nog meer terroristische aanslagen gebracht. Miljoenen mensen zijn gevlucht en leven onder mensonterende omstandigheden aan de randen van Europa. De Navo-interventie in Libië heeft desastreus uitgepakt. In Irak staat de boel weer op ontploffen en de oorlog in Afghanistan heeft ons gebracht waar we zijn begonnen: onderhandelingen met de Taliban. In Syrië zijn jihadisten met wapens, materieel en logistiek gesteund. Diezelfde jihadisten vallen nu Rojava aan, de multi-etnische en multireligieuze autonome provincie gevestigd door de Koerden. Samen met Navo-bondgenoot Turkije, die na een telefoongesprek met president Trump op agressieve wijze Noordoost-Syrië heeft bezet.
Moeten we nog achttien jaar in Afghanistan blijven? Ik denk van niet
De nieuwe Koude Oorlog, een tweede belangrijke reden voor de bewapeningspolitiek, zorgt voor disruptie van Europa en toenemende spanningen tussen Oost- en West-Europa. Welhaast ieder contact met de Russen ontbreekt, de Navo bevindt zich inmiddels aan de Russische grenzen en het verdrag dat heeft voorkomen dat er kruisrakketten in ons land en elders in Europa zouden worden geplaatst is opgezegd.
Er is een wapenwedloop gaande. Zowel de VS als Rusland zijn bezig met modernisering van hun kernwapenarsenaal. Een treffen tussen deze grootmachten, al dan niet met inzet van nieuwe kernwapens, zal ons in Europa heel hard raken. Daartegen is zelfs een Europees interventieleger niet bestand.
Moeten we nog achttien jaar in Afghanistan blijven? Moeten we om te voorkomen dat de Navo uiteenvalt despoot Erdogan blijven omhelzen en ons ook door hem laten chanteren? Moeten we onderzeeboten en straaljagers kopen voor miljarden euro’s, terwijl ons onderwijs uitgeput is door permanente verwaarlozing en politie en marechaussee het werk niet meer aankunnen, jihadisten elk moment op de stoep kunnen staan en de binnenlandse veiligheid onder druk staat? Ik denk van niet.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.