Barack Obama Points Out Responsibility to Children of Abraham

<--

Naar de toespraak van Barack Hussein Obama tot de moslimwereld was lang uitgekeken. De president loste deze belofte uit zijn verkiezingstijd gloedvol in.

Bijzonder waardevol was dat Obama niet tégen de islamitische wereld sprak, maar mét hen. Tegelijkertijd sprak hij ook tot het Westen, en tot zijn mede-Amerikanen. Het wederzijds respect, en het bestrijden van vooroordelen tussen volken en groepen gelovigen waartoe hij opriep, bracht hij daarmee zelf meteen in praktijk.

Met deze toespraak herwon de leider van nog altijd het machtigste land ter wereld weer een belangrijk deel van de morele autoriteit, die de VS de afgelopen jaren verloren door eigenmachtig optreden, onder meer in Irak en in Guantánamo.

Wij allen delen deze wereld – waar een daad op de ene plek gevolgen kan hebben aan de andere kant van de wereld -, en dat schept volgens Obama een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Wie in de toespraak concrete actieplannen verwachtte, zat ernaast: Obama vroeg, eiste soms zelfs eigen verantwoordelijkheid van alle betrokkenen, moslims, christenen en joden.

Obama getuigde van historisch besef bij zijn gedetailleerde beschrijvingen van de problemen waarmee de wereldgemeenschap, moslim en niet-moslim, zich geconfronteerd ziet: gewelddadig extremisme, het conflict in het Midden-Oosten, nucleaire wapens, en tekort schietende democratie, religieuze vrijheid en vrouwenrechten. Tegelijkertijd bleef hij deemoedig: de VS kunnen het niet alleen, hij kan het zeker niet alleen, en snelle oplossingen zijn niet voorhanden.

Obama demonstreerde een – voor vriend en vijand – soms pijnlijke eerlijkheid. Zo sprak hij zich ondubbelzinnig uit voor de twee-staten-oplossing voor Palestijnen en Israëliërs en riep hij Israël (met wie de VS ’onlosmakelijk verbonden’ zijn) te stoppen met het uitbreiden van de nederzettingen. Hij veroordeelde antisemieten en holocaustontkenners, maar onderstreepte tegelijkertijd het lijden van het Palestijnse volk. Met een emotionele verwijzing naar de burgerrechtenbeweging van zwarte Amerikanen riep hij de Palestijnen op af te zien van geweld: ’Dat is hoe morele autoriteit tot stand komt’.

Sommigen zullen Obama te optimistisch noemen, of messiaans. Maar zijn eerlijkheid, oprechte intenties en inspirerende boodschap maken hem tot meer dan alleen de president van de Verenigde Staten; een echte wereldleider