PRISM

<--

Knapen die voor kuisheid kozen, gingen vroeger naar het klooster. In de waan zich nooit meer zorgen te hoeven maken over maagdelijkheid of de verleiding van gevaarlijke geneugten.

Dankzij het rapport van de commissie Deetman weten we dat een substantieel percentage tegen wil en dank tot schandknaap werd gezegend. Net als een gedeelte van de meisjes die als maagd voor het nonnenklooster kozen er geschonden en getraumatiseerd uit kwamen.

Tegenwoordig deponeert de halve wereld z’n hele hebben en houden op DropBox, Facebook, Google, Twitter, SkyDrive, Yahoo, YouTube of duizenden andere krochten op ‘de cloud’. In de verwachting dat wat je erop zet in dat digitale klooster ongeschonden blijft. Wees gewaarschuwd: wie vreest voor zijn privacy op internet moet zo ver mogelijk weg blijven van het web. Natuurlijk bestaat PRISM, dat geheime programma waarmee FBI en NSC op hun gemak door al onze bestanden bladeren.

Vraag me niet hoe het in China heet, al zal de letter r er in niet in voorkomen, maar natuurlijk zitten ze daar ook in alles te rommelen waar ze in kunnen breken. De KGB? Idem dito. Onze eigen AIVD doet waarschijnlijk ook digitaal dingen die tegen, op, of over het randje zijn. Net zo natuurlijk is het geen toeval dat het bestaan van PRISM gisteren met veel kabaal is uitgelekt.

Een paar uur voordat Barack Obama zijn Chinese ambtsgenoot Xi Jinping in Los Angeles ontving. Hoog op de agenda gezet door Obama: Chinese cyberaanvallen op Amerikaanse servers. Dat gesprek wordt een fantastisch spelletje poker. De troefkaart van Xi heet nu PRISM. Want wie klaagt over de Chinese mores op internet, moet om te beginnen zijn eigen onderdanen niet bespioneren.

Nietwaar, meneer Obama?