Is America Really Safe with Hothead McCain?

<--

Is Amerika wél veilig met heethoofd John McCain?

vrijdag 7 maart 2008 09:57

De laatste dagen voor de voorverkiezingen in Texas op 4 maart, introduceerde de campagne van Hillary Clinton een televisiefilmpje dat inzoomde op de zorgen over de veiligheid van het land bij de Texanen.

Het eerste beeld is dat van slapende kinderen. Ze liggen te slapen als kleine rozen. Een stem zegt dat het drie uur in de nacht is, en dat er een telefoon rinkelt in het Witte Huis. Er is duidelijk iets mis in de wereld. De kijker ziet en hoort een rode telefoon. ‘Uw stem,’ zegt de spreker, ‘beslist wie daar zal opnemen. Iemand met grote ervaring en militaire kennis van zaken of niet?’

Tenslotte zien wij Hillary Clinton – niet in nachtjapon zoals je zou denken op dat uur – maar in een verzorgd bruin ensemble de telefoon beantwoorden. De boodschap is duidelijk. Als er de komende jaren ergens in de wereld gedonder in de glazen komt – en dat komt er zeker – dan is de toekomst van uw kinderen bij president Hillary Clinton in de beste handen. Veel beter in elk geval dan wanneer Barack Obama, dat groentje in de grote boze wereld, de telefoon zou opnemen.

Dit filmpje schijnt in Texas goed gewerkt te hebben voor Hillary Clinton.

Gevaarlijke tactiek

Toch waren volgens het webtijdschrift salon.com niet alle Democraten er even blij mee. Was dit geen gevaarlijke tactiek? Want zou het senator John McCain, inmiddels verzekerd van de Republikeinse nominatie, niet op het idee kunnen brengen dit spotje vrijwel ongewijzigd over te nemen in de slotronde tegen Clinton of Obama? Zij het dan, dat hij zelf die telefoon zou beantwoorden. Wie weet zelfs in hagelwit marine-uniform.

Er lijkt immers op het eerste gezicht geen twijfel over te bestaan dat de veiligheid van de natie bij deze voormalige marineofficier, die vijfenhalf jaar krijgsgevangene was in Hanoi, en die zich in de Senaat al lange jaren met militaire zaken bezighoudt, in veel betere handen is dan bij een van de twee overgebleven Democratische kandidaten.

Eenstemmigheid

Toch bestaat over dat laatste, zelfs in militaire kringen, geen eenstemmigheid. Zoals elk geluid een tegengeluid oproept, ontbreekt het niet aan stemmen die waarschuwen tegen de opvliegendheid en het gebrek aan een weloverwogen oordeel van McCain.

‘Ik vind McCain aardig en ik respecteer hem, maar ik ben tamelijk bezorgd over zijn impulsieve gedrag,’ zegt generaal-majoor b.d. Paul Eaton, die campagne voert voor Hillary Clinton. ‘Het is nogal angstaanjagend, zijn primaire reacties zijn niet de beste. Ik vind dat hij veel te impulsief te werk gaat’.

Andere militairen wijzen erop dat de extreme benauwdheid van een krijgsgevangenschap niet perse tot het ontwikkelen van een wijde blik hoeft te leiden.

Vulkanische temparament

Tijdens McCains campagne voor het presidentschap in 2000 schreef The Arizona Republic, de krant uit zijn woonplaats, dat de natie gewaarschuwd diende te worden tegen het vulkanische temperament van McCain.

Zijn collegae gaven hem de bijnaam ‘Senator Heethoofd’. Die naam doet hij geregeld eer aan. Zo schreeuwde hij vorige jaar tegen een Republikeinse collega die zich beklaagde dat hij te vaak afwezig was bij de behandeling van immigratiewetgeving: ‘Fxxx you, ik weet meer van deze materie af dan wie ook in deze Kamer’.

‘Bij John McCain vergeleken, doet Dick Cheney aan Mahatma Gandhi denken,’ zei de conservatieve columnist Pat Buchanan. Een mede-senator en partijgenoot uit Mississippi liet weten dat hem de koude rillingen over de rug liepen bij de gedachte dat McCain president zou kunnen worden.

De kandidaat blijft meestal niet lang boos. Na een ruzie met een senator ligt er doorgaans binnen een half uur een excuusbriefje in diens postvak. Hij is zich bewust van het gevaar dat hij zo gauw is aangebrand. Al in 1999 meldde McCain aan de Los Angeles Times dat hij elke ochtend bij het ontwaken zichzelf opriep alles te doen om die dag kalm en beheerst te blijven.

About this publication