Pathways

<--

ΔΡΟΜΟΙ

Tου ΡΟΥΣΣΟΥ ΒΡΑΝΑ rvranas@dolnet.gr

Η αμερικανική…

… μεσαία τάξη δεν αντέχει άλλο. Και το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είναι αυτό που ήταν άλλοτε, για να τη στηρίξει. Από τότε που πρωτοστατούσε στις κοινωνικές αλλαγές των αρχών του περασμένου αιώνα, έχουν περάσει πολλά χρόνια. Σήμερα πια, ο διάλογος ανάμεσα στα δύο κυριότερα αμερικανικά κόμματα περιορίζεται στο πόσο γρήγορα θα αφαιρεθούν όσες κατακτήσεις έχουν απομείνει ακόμη στη μεσαία τάξη- αμέσως λένε οι Ρεπουμπλικανοί, προοδευτικά λένε οι Δημοκρατικοί.

Οι Ρεπουμπλικανοί…

… θέλουν να παραδώσουν την κοινωνική ασφάλιση στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, δηλαδή να πάρουν τα χρήματα των φορολογουμένων και να τα επενδύσουν σε εκείνες ακριβώς τις επιχειρήσεις που μεταφέρουν τις αμερικανικές θέσεις εργασίας στο εξωτερικό. Με δυο λόγια, θέλουν να βάλουν την αμερικανική μεσαία τάξη να χρηματοδοτήσει η ίδια την εξαθλίωσή της. Οι Δημοκρατικοί λένε όχι, ας μην πειράξουμε τώρα την κοινωνική ασφάλιση κι ας αφήσουμε αυτή την εξαθλίωση να έρθει από μόνη της. Όπως όμως γράφει ο δημοσιογράφος Ματ Τάιμπι στο περιοδικό «Ρόλινγκ Στόουν», νέα βάρη έρχονται να προστεθούν σε αυτά που ήδη σηκώνει στους ώμους της η μεσαία τάξη: με τα στεγαστικά δάνεια και τις τιμές της ενέργειας, οι μεγάλες επιχειρήσεις βάζουν χέρι στις αποταμιεύσεις της μεσαίας τάξης. Και επειδή αυτές ακριβώς οι επιχειρήσεις χρηματοδοτούν τους πολιτικούς, δεν θα ακούσουμε πολλούς να ζητούν από αυτές να πληρώσουν τον λογαριασμό για την κρίση ή να περικόψουν τα προκλητικά κέρδη τους για το δημόσιο συμφέρον. Ακούμε όμως ότι οι ζημιές που έχουν πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις καλύπτονται με τα χρήματα των φορολογουμένων. Φαίνεται πως η ταλαιπωρημένη μεσαία τάξη- όχι μόνο στην Αμερική αλλά και αλλού- θα πρέπει να πέσει ακόμη πιο χαμηλά για να τα καταφέρει να συγκινήσει τους πολιτικούς, που τη θυμούνται κάθε τέσσερα χρόνια.

Οι εκλογές…

… στην Αμερική ήταν πάντα ένα πανηγύρι, μια υπερπαραγωγή με καλοχτενισμένους και καλοντυμένους υποψηφίους και με προεκλογικές εκστρατείες υψηλής τεχνολογίας. Όχι πια, διαπιστώνει ο Ματ Τάιμπι. Φαίνεται πως η οικονομική κρίση υποχρεώνει τους Αμερικανούς να επιστρέψουν εκεί όπου βρίσκεται πράγματι η πολιτική και να αναρωτηθούν για τα πραγματικά πολιτικά ζητήματα της χώρας: Πόσοι Αμερικανοί θα πεινάσουν και θα ξεπαγιάσουν τούτο τον χειμώνα; Πόσοι θα χάσουν τα σπίτια τους και θα βρεθούν στον δρόμο, πόσοι θα στερηθούν τα αυτοκίνητά τους;

Για ένα…

… μεγάλο διάστημα ήταν ταμπού να μιλάει κανείς για κοινωνικές τάξεις στην Αμερική. Οι περισσότεροι Αμερικανοί φαντάζονταν ότι ήταν μέλη μιας άμορφης αλλά ευημερούσας μάζας, που μπορούσε να σπαταλάει την πολιτική δύναμή της σε ανούσιες προεκλογικές μονομαχίες κάθε τέσσερα χρόνια. Η πραγματικότητα αποδεικνύεται τώρα πολύ διαφορετική. Και ίσως η φετινή χρονιά να είναι αυτή που θα υποχρεωθούν όλοι να το παραδεχτούν.