America with warts and pimples
Mijn vrouw reed eens op straat in een zwarte wijk en iedereen gebaarde naar haar. Ze was beangstigd, draaide de raampjes omhoog en bleef stug doorrijden, totdat ze er na een paar honderd meter achterkwam dat ze in een straat met eenrichtingsverkeer de verkeerde kant op reed.
Dit verhaal mag dan van zijn eigen vrouw zijn gekomen, het is een goed voorbeeld van de juweeltjes waar Studs Terkel zijn hele leven naar op zoek was. Als journalist wist hij als geen ander de orale geschiedenis van Amerika op te tekenen.
Zijn aandacht ging niet alleen uit naar de beroemdheden die geschiedenis schrijven, maar vooral ook naar de gewone man en vrouw. Met zijn niet te stillen honger naar hun verhalen stelde hij hun dromen, ontberingen en hoop te boek.
Studs Terkel overleed gisteren op 96-jarige leeftijd.
Arbeiders
Terkel werd in 1912 geboren in de Bronx. Zijn gezin verhuisde gezin naar Chicago toen hij tien was. Echte arbeiderssteden, waar Terkel in het pension van zijn moeder de verhalen over het ruwe leven te horen kreeg. De levens van de verschoppelingen, zwervers en nietsnutten fascineerden hem. Hij hield van Chicago compleet met wratten en puisten.
De verhalen die voorheen iedereen over het hoofd had gezien, ging Terkel verzamelen. Verhalen van mensen die de Grote Depressie en de rassenstrijd aan den lijve hadden ondervonden. Als ik ergens trots op ben, dan is het dat mensen ontdekken dat ze met zn allen samen iets voorstellen.
In 1985 ontving hij de Pulitzer Price voor The Good War, waarin hij een dwarsdoorsnede bood van de Tweede Wereldoorlog.
Obama
Zijn eerste schreden op het schrijverspad kon hij wagen dankzij de steunprogrammas van president Roosevelt. Hij zou de rest van leven trouw blijven aan het linkse gedachtengoed.
Volgens een goede vriend had de stokoude journalist nog een wens in dit leven: de verkiezing van Obama mee te maken. Dat is hem uiteindelijk niet gelukt, hij overleed vier dagen voor de verkiezingen.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.