A Clear Choice

<--

Duidelijke keuze

De redding van de Amerikaanse autosector heeft veel weg van een kroniek van een aangekondigde staatsgreep. Waar het management van GM en Chrysler faalde, grijpt de overheid nu zelf naar het stuur. Niet om het bedrijf te redden met overheidsgeld, maar om met een leefbaar plan tot een langetermijnoplossing te komen.

(tijd) – President Barack Obama heeft een duidelijke keuze gemaakt. De herstructurering wordt diep en genadeloos, wat de enige uitweg lijkt te zijn voor de zieke autobedrijven.

Voor Chrysler is het hopen dat de na Obama’s donderpreek aangekondigde alliantie met Fiat zal slagen. Anders is het over en out bij Chrysler. Voor GM is het anders. Het icoon van de Amerikaanse auto industrie is jarenlang mismeesterd door het management. Ook de

politieke wereld heeft te lang laten begaan, erkende Obama. Om weer leefbaar te worden, moet er een zeer ingrijpende herstructurering komen. Door de vage plannen van de automakers af te wijzen en bij GM hardhandig het bestuur te vervangen, laat Obama geen twijfel bestaan.

Hij wil dat de automaker zichzelf heruitvindt en weer een icoon wordt, maar dan een icoon van de 21ste eeuw. De Amerikaanse president ziet geen heil in een miljardenstroom naar een industrie die weigert zich aan de moderne wereld aan te passen. De overheid moet niet werken als een aandeelhouder. Obama wil geen belastinggeld in een bodemloze put gooien. Dat is moedig, want het staat vast dat de toekomst enkel bereikt kan worden door harde inleveringen van elke betrokken partij. Ook daar liet Obama geen twijfel over bestaan.

Voor de werknemers die afhangen van de autosector, wordt de herstructurering een bittere pil. Ze hebben al jarenlang ingeleverd en zagen steeds meer jobs sneuvelen, maar nooit leek een oplossing in zicht.

Het moet nu blijken of onder grote druk en met de hulp van het Witte Huis GM weer kan verrijzen. Het is alvast een trendbreuk met het verleden. De intrede van de politiek in het dossier verloopt deze keer eens niet via de subsidies, maar via inhoudelijke inbreng. De taskforce die Obama verzamelde om de autosector op te volgen, heeft kennelijk wel een idee over de te volgen richting. Dat is meer dan wat van de leiding van GM gezegd kan worden.

Bij de nieuwe plannen voor de autosector is niet echt sprake van protectionisme. Uiteraard is de redding wel gericht op de Amerikaanse (en Canadese) bedrijven. Maar de steun is ook verbonden aan een toekomst voor het bedrijf.

Blijft de vraag wat er met GM in Europa gaat gebeuren, en dan in het bijzonder met Opel. Obama vermeldde Europa niet in zijn toespraak. Het gaat hem om de redding van de Amerikaanse concerns. Als de Europese politici nog plannen koesteren voor Opel, dan beginnen ze beter ook maar in hoog tempo aan hun huiswerk. Want de klok voor Opel loopt gelijk met die van GM. De tijd is bijna op, ook hier zullen beslissingen genomen moeten worden. En die zijn, net als in de VS, waarschijnlijk niet de meest aangename.

Jean VANEMPTEN, Senior Writer