Afgelopen week werd er behoorlijk hard gelachen in Teheran. Met enorme verbazing heeft het islamitische Iran kennis genomen van het Amerikaanse verlangen om met het Iraanse regime te praten.
De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Hillary Clinton, beweerde dat haar delegatie in Den Haag met een Iraanse afgevaardigde had gesproken. Het was een hartelijk gesprek, aldus Clinton. De volgende dag ontkent de Iraanse afgevaardigde Akhoundzadeh dat dit gesprek had plaatsgehad.
Stunt
Op de vraag wie de stunt had bedacht, antwoordde Akhoundzadeh: ‘Het was een politiek trucje dat waarschijnlijk door de Nederlandse minister voor Ontwikkelingshulp was bedacht. Hij heeft het bericht verspreid.’
Daarna werd in de Iraanse media gesproken van die rare PvdA-minister. Was dit bedacht door Bert Koenders? Arme Bert! Wie heeft wie nodig? Hebben wij de ayatollahs nodig?
Ja, het westen heeft de ayatollahs hard nodig. Volgens de BBC zouden tussen Duitsland en Iran gesprekken zijn gevoerd over bevoorrading van troepen via het Iraanse grondgebied: via de haven van Chabahar aan de Golf van Oman naar Afghanistan. Bevoorrading via het Pakistaanse grondgebied is nu bijna onmogelijk, vandaar. Maar wat wil Iran in ruil voor deze diensten? Concessies ten aanzien van hun nucleair programma?
Landverraad
Het westen buigt ongelooflijk diep voor de islamitische wereld. Doen ze dit ook letterlijk? Stelt u zich eens voor dat president George W. Bush had gebogen voor de hand van de Saoedische koning. Dit beeld zou duizenden malen worden herhaald in alle actualiteitsprogramma’s.
Michael Moore zou dit als bewijs hebben gezien van landverraad. Maar wat gebeurt er als president Barack Obama dit doet? Niks, het zal zelfs niet worden uitgezonden.
Ongebruikelijk
Inderdaad boog president Obama in Londen erg diep, en werkelijk erg diep, nee echt ongebruikelijk erg diep voor de koning van Saoedi-Arabië.
Waarom deed hij dit niet voor de koningin van Engeland? Kijkt u maar zelf naar eens hoe Barack Obama met al zijn hebben en houden buigt voor de Saoedische koning.
Voor wie buigt hij? Voor de leider van een corrupt regime. Voor een tiran in wiens land vrouwen geen rechten hebben. Hij is ook het hoofd van een regime dat via de sharia de onmenselijkste straffen toepast. Sinds wanneer buigt de president van de machtigste democratie op aarde voor een tiran?
Koningen
Amerikaanse presidenten buigen sowieso niet voor koningen. Dat heeft met de onafhankelijkheidsstrijd te maken. Maar Barack Obama buigt diep voor de koning van Mekka en Medina, voor het opperhoofd van decadentie en tirannie. Op dezelfde manier buigt Amerika symbolisch ook voor het islamitische Iran. Een antisemitisch, totalitair, wreed regime.
De buiging is een eenvoudige verwijzing naar een nieuwe ruilhandel: we offeren democratie en mensenrechten op in ruil voor stabiliteit.
DISGUSTING
“America also symbolically bows for the Islamic Iran”
I’m sorry, but no, America does not.
Democracy isn’t one man telling the world how, and what we as Americans think and perceive; symbolically or not.
We’ve never had control over what they do or how they do it, what they say or whom they bow to, once in office.