Barack Obama and the Muslim World

<--

Obama

Het laat zich raden dat de toespraak van president Obama donderdag in Cairo een aanmerkelijk grotere impact zal hebben op de verhouding van het Westen met de moslimwereld dan het feit dat de moslimvijandige partij van Geert Wilders straks vier zetels gaat bezetten in het 736 zetels tellende Europees Parlement. Verkiezingen vervalsen perspectieven en het is goed je dat te realiseren als de rook van de eerste opwinding is opgetrokken.

De toespraak van Obama was er een van het ’yes, we can’-niveau, dat we van hem kennen. Goed opgebouwd, inspirerend, de overtuiging bevestigend dat problemen oplosbaar zijn en de wereld maakbaar is, genuanceerd, gevend en nemend en vooral uitgesproken moedig.

Maar, laten we eerlijk zijn, het zijn woorden en die zijn, net als papier, geduldig. Als de daden en het gedrag dat een logisch gevolg zou moeten zijn van de lijnen die Obama in zijn speech heeft uitgezet, uitblijven, zal de scepsis over de goed uitgekozen woorden blijven overheersen in de moslimwereld. Dat betekent dat Obama de bronnen van de gespannen situatie in het Midden-Oosten die hij open en eerlijk benoemde, ook zal moeten aanpakken.

Het is de eerste keer dat een Amerikaanse president van Israel eist dat er een einde komt aan het stichten van de omstreden nederzettingen. Wat gaat hij doen als Israël daar dan gewoon mee doorgaat? Hij sprak over Palestina en gaf daarmee meteen de naam aan de staat die hij voor de Palestijnen gaat ’najagen, met alle geduld en toewijding die dat vereist’. Hij onderstreepte de ’vernedering’ van de bezetting van Palestijnse gebieden door Israël.

Hoopvol is dat Obama, meteen in het begin van zijn ambtstermijn zijn prestige in de strijd gooit. En we weten ook van Obama dat hij het daar niet bij zal laten. Er is donderdag, naast de opmerkelijke uitslag van de Europese verkiezingen, inderdaad nog iets anders gebeurd. Mooi!

Jan Geert Majoor