جنگ در آينده نزديك
فرید الدین حداد عادل
به دلايل زير در آينده‌اي نه چندان دور درگير جنگي خواهيم بود كه نسبت به وسعت آن تصوري ندارم، ولي قرائني مشخص براي وقوع آن به چشم مي‌خورد.
الف) به‌طور متوسط هر ٣٠ سال يك‌بار كشورمان درگير جنگي وسيع شده است. گذشته از جنگ تحميلي عراق؛ لطمات جنگ جهاني دوم كه در آن خاكمان را اشغال كردند؛ از مخاطرات شديد ٨٨ سال گذشته بوده است. علاوه بر دو جنگ فوق و جنگ جهاني اول، منازعه‌هاي زير را هم بايد در نمايه كشمكش‌هايي كه كشورمان را متحمل قشون‌كشي و تنظيم آرايش نظامي و صرف هزينه كرده است، قرار داد.
١ و ٢- تجاوز شوروي و آمريكا به افغانستان
٣- حمله طالبان از پاكستان به افغانستان و ساقط كردن دولت برهان‌الدين رباني.
افغانستان و ايران در دوران حكومت طالبان درگير تنش بودند و يك بار نيز تا مرز جنگ فراگير پيش رفتند.
٤ و ٥- حمله عراق به كويت و حمله آمريكا به عراق. آمريكايي‌ها فقط در تصرف عراق در سال 1382 و در طول شش سال پس از اشغال، سه تريليون دلار هزينه كردند. آيا همسايه بزرگ عراق مي‌تواند از عوارض چنين جنگي مصون بماند!!
٦- جنگ‌هاي اعراب و اسرائيل هميشه منطقه را با چالش‌هاي جدي روبرو ساخته است و ايران با نسبت‌هاي مختلف در اين نزاع‌ها تأثير و تأثر داشته است. به عنوان مثال در جنگ ٢٢ روزه غزه، تلاش ديپلماتيك و رسانه‌اي و اطلاعاتي كشورمان به خيزش نسبي جهاني در دفاع از مردم غزه منجر شد.
7- جنگ ظفار در عمان اگرچه انگيزه‌هاي توسعه‌طلبانه داشت، ولي در زمره تمرين‌هاي رزمي نيروهاي نظامي كشور محسوب مي‌شود.
ب) مباني نظري جمهوري اسلامي و پايبندي عملي مديران عالي و مياني نظام به آرمان‌هاي اسلامي و انديشه مهاجم و پيشرو امام(ره) اميد غرب به تعامل سلطه‌جويانه با ايران را به يأس مبدل كرده است. خيزش اسلام‌خواهانه ايرانيان، غرب را با چالشي تمدني مواجه كرده است كه در شرايط حاضر توسل به گزينه كنترل نظامي، يكي از راه‌هاي مقابله با سوداي الهي ايرانيان است.
ج) موقعيت ژئوپليتيك ايران هميشه براي قدرت‌هاي بزرگ جهاني از حيث سياسي و اقتصادي طمع‌برانگيز بوده است. چرا ما بايد تصور كنيم ابرقدرت‌ها به تسلط روحانيت شجاع شيعي بر اين منطقه وسيع و مهم رضايت خواهند داد!
د) خنثي شدن تلاش‌هاي داخلي دشمن در سه دهه گذشته و به‌خصوص در سال جاري شايد خصم را به لزوم برخورد نظامي با ما مجاب كند. سفر رهبري به كردستان در كمال امنيت و صميميت برگزار شد و ابطال منازعات قومي را رقم زد. رهبري ١٠ روز در استان كردستان و در شهرهاي مختلف به ميان مردم رفتند و به مسائل قوم ايراني كرد از نزديك پرداختند. همه اعضاي كابينه به كردستان سفر كردند و بخش قابل توجهي از مباحث و مسائل كردستان بدون آن‌كه خوني از دماغ كسي جاري شود، در حضور رهبري بررسي شد. ريگي كه در دهه ٨٠ سيستان و بلوچستان را ناامن كرده بود، روي هوا دستگير شد و حتي محافظين قرقيزش كه وظيفه داشتند او را به پايگاه ماناس در كشورشان برسانند، تنها توانستند شاهد صحنه‌هايي مشابه لحظات فيلم‌هاي پليسي باشند.
فتنه سبز نيز در نهم دي ماه و بيست و دوي بهمن ماه از نفس خياباني افتاد. شوراي فكري خارجي فتنه سبز و هم‌پيمانان ماهواره‌اي ايشان، نتوانستند هواداران خود را به تكاپويي وادار سازند. سيل مردم در بيست و دوي بهمن هيچ لكه سبزي را در «خيابان»هاي تهران باقي نگذاشت. اصلاح‌طلبان كه روزگاري از سوي آمريكا و اروپا، اميد و طرف معقول ايراني معرفي مي‌شدند در انتخابات شكست خوردند.
با لجاجت و عناد آقايان موسوي و كروبي، امروز عموم چهره‌هاي دوم خردادي نيز در موقعيت نامطلوب قرار دارند. دشمن در عرصه سياست داخلي ايران همه مهره‌هاي خود را رو كرده است و اگرچه بد بازي كردن بخشي از بدنه قوه مجريه، خساراتي به انقلاب وارد كرده است و جمعي قابل توجه از نخبگان سياسي و غيرسياسي را به موضع‌گيري كشانده است، ولي اين دشمن است كه به‌طور جدي همه ظرفيت خود را با ناكامي به صحنه آورده و نتيجتا در يك سال همه آن‌هايي كه با جريان رهبري زواياي مختلف داشته‌اند را به لطف عجله خويش از گردونه بازي سياسي بيرون كرده است. گويي انقلاب در سال ٨٨ حجامت كرده است و اينك منتظر بهبود جراحات سطحي وارده است كه البته ممكن است خداي نكرده، عفونت كند.
ه) شخصيت و رفتار اوباما بسيار مستعد تصميمي سريع و عجولانه براي جنگ است. او در قبال سياست‌هاي هسته‌اي ما تا به حال مدام عقب‌نشيني كرده است و ممكن است براي جبران شكست‌هاي داخلي خود، آمريكا و ايران را به وادي جنگ بكشاند. يادمان نرود رئيس‌جمهوري اجازه استفاده از بمب اتمي را صادر كرد كه سابقه سياسي اندكي داشت و به‌طور غيرمعمول رييس‌جمهور شد.
اگر گزينه جنگ را محتمل بدانيم، لازم است به مجراي تحميل جنگ نيز توجه كنيم. كشوري كه نيروي انساني مناسب براي جنگ با ما داشته باشد كجاست؟! كدام كشور است كه اگر با ما وارد جنگ شود، مي‌تواند به ورود دوستان آمريكايي و اروپايي‌اش به عرصه كارزار اميدوار باشد؟! ناتو گزينه حامي دشمن آينده ما خواهد بود يا اتحاديه عرب؟! پاسخ روشن است. ناتو از طريق يكي از همسايگان ما كه عضو آن باشد، ما را به جنگ خواهد كشاند. تركيه تنها گزينه پيش‌روي غربي‌هاست، چون تنها همسايه ديگر ما كه هم‌پيمان آمريكا و ناتوست، جمهوري آذربايجان است كه ظرفيت اداره جنگ را ندارد. ارتش تركيه كه دهه‌هاي متمادي اداره‌كننده كشور بوده است، هنوز هم مي‌تواند دولت اسلام‌گراي اين كشور را براندازد و به اقدامي عجولانه دست بزند. به ياد داشته باشيم كه در دو سال گذشته دست‌كم دو كودتاي ارتش در اين كشور خنثي شده است و بيش از ١٠٠ نفر نظامي بازداشت شده‌اند.
جنگ پديده مذمومي است، اما اجداد ما بر روي زين اسب بزرگ شده‌اند تا مرداني شجاع از ملتي بزرگ حراست كنند. ما اگر جنگ كنيم، قطعا خاطره‌اي تلخ در خاطر دشمن رقم خواهيم زد. ما ايرانيان در قرن حاضر و پيش از سال 57 هيچ‌گاه شروع‌كننده جنگ نبوده‌ايم و البته بايد اذعان كنيم كه با وجود حاكماني فاسد و وابسته هيچ‌گاه توان حمله به هيچ دشمني را هم نداشته‌ايم. امروز و در جمهوري اسلامي نيز ما قصد حمله به هيچ دشمن و رقيبي را نداريم، ولي واقعيت تلخ اين است كه دشمن با ما مشورت نمي‌كند و ممكن است همه دستاورد ٣٠ ساله خود را در عرض چند ماه نبرد از دست بدهيم. اگر احتمال مطرح شده قابل توجه است، بايد همه ملزومات يك دفاع هوشمندانه را فراهم كنيم. لازم است ما ايرانيان بر گرد رهبر حكيم خود وحدت كنيم و همه عناصر واگرايي را حذف كنيم. دشمن بايد اميد خود به داشتن هرگونه پايگاهي در كشور را از دست بدهد.
سرنوشت ملت غافل ملامت شدن است و هميشه رنگ زمينه صفحات كتاب‌هاي تاريخ، قرمز بوده است.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.