WikiLeaks [and the U.S. Midterm Elections]

<--

تاريخ خبر: شنبه 8آبان 1389 -22ذی القعده 1431 – 30اکتبر 2010 – شماره 24885

خاورميانه و رخدادها

ويكي ليكس

سيد محي الدين ساجدي

400 هزار سندي كه گروه «ويكي ليكس» اخيراً منتشر كرده، سروصداي زيادي به پا كرده است و هر دولت و رسانه و گروهي از زاويه خود آنها را ارزيابي مي‌كند و سعي دارد تا بيشترين بهره را ببرد.

چندماه قبل اين گروه اسنادي را درباره جنگ آمريكا در افغانستان منتشر كرد كه عده‌اي به هيجان آمدند و كف زدند و به اين فكر نيفتادند كه ممكن است اسناد بعدي موجبات دلخوري خودشان را فراهم كند. آن زمان يك نفر را در ارتش آمريكا گرفتند و گفتند او اسناد را لو داده است. سندهاي جديد گوياي آن است كه افراد بيشتري در وراي درز كردن اطلاعات قرار دارند.‏

در اين شرايط طبيعي است كه ذهن‌ها فعال شود و قبل از بررسي متن اسناد، بپرسد كه چرا اسناد جديد در اين زمان منتشر شده است؟ بيشتر اين سندها به دوره حاكميت حزب جمهوريخواه در آمريكا مربوط مي‌شود. دولت كنوني آمريكا هم اسناد را جعلي و نادرست نخوانده است. انتخابات ميان‌دوره‌اي كنگره آمريكا در راه است و حزب دمكرات وضع خوبي ندارد. اسناد جديد به افكار عمومي آمريكا مي‌گويد كه جمهوريخواهان كاري كردند كه آمريكا ناقض اصلي حقوق بشر باشد و اگر تفكر نو راستگرايان دوباره حاكم شود، روزهاي بدتري در انتظار آمريكاست.‏

تمامي اين اسناد گزارش‌هايي است كه در ارتش آمريكا راجع به حوادث مختلف در عراق تهيه شده است. مسئولان آمريكايي مي‌گويند كه اطلاعات اين اسناد خام است و تحليل و پردازش نشده تا صحت يا سقم آنها معلوم شود. اين توجيه همه را راضي نمي‌كند. تا جايي كه حتي دبيرخانه شوراي همكاري خليج فارس كه آمريكا آن را براي مقابله با ايران در حدود 30 سال قبل درست كرد، اينك از دولت آمريكا مي‌خواهد جوابگوي نقض حقوق بشر و ارتكاب جنايت‌هاي جنگي باشد و البته از ياد مي‌برد كه در كشورهاي عضو اين شورا، حقوق بشر چندان ارج و قربي ندارد. ‏

بيش از 90 درصد اين اسناد به عملكرد ارتش آمريكا در عراق مربوط مي‌شود. بعيد است كه انتشار اين سندها به محاكمه كسي منتهي شود. توني بلر با جرج بوش در حمله به عراق و كشتار مردم آن كشور دست داشت و دواير رسمي در لندن هم جلساتي براي بررسي زمينه‌هاي ورود بريتانيا به اين جنگ تشكيل دادند. توني بلر محكوم نشد و جالب آنكه اين شخص جنگ‌طلب اينك نماينده گروه چهار جانبه براي برقراري صلح در خاورميانه است. رامسفلد و جرج بوش و كاندو ليزا رايس هم از هرگونه محاكمه‌اي در امان‌اند.‏

رسانه‌ها از ديد دولت‌هاي خود به اين اسناد مي‌پردازند. شبكه الجزيره برنامه‌هاي عادي‌اش را قطع كرد و 3 ساعت خود را به در و ديوار زد تا مالكي و دولت عراق را ذليل و زبون كند، چرا كه اين اسناد مي‌گويد خود وي در تشكيل جوخه‌هاي اعدام دست داشته است! البته اشاره‌اي نمي‌كند كه علاوي اولين نخست وزير عراق پيش از مالكي با ارتش آمريكا همكاري داشت و او هم از آنچه در عراق روي مي‌دهد، سهم دارد.

شبكه العربيه بيشتر از جنبه محكوم كردن ايران به دخالت در امور داخلي عراق به اين اسناد نگاه مي‌كند و علاوي را به اميد رسيدن به نخست وزيري تبليغ مي‌كند، چون عربستان و ديگر اعضاي شوراي همكاري، علاوي را ترجيح مي‌دهند و مي‌خواهند ثمره آن همه پول و حمايت از وي در زمان انتخابات را ببينند. براي اين شبكه‌ها ايران مهمتر از آمريكاست.‏

ايران هشت سال با عراق جنگيده است و سرمايه‌هاي گزاف انساني و مالي به سبب تجاوزگري رژيم صدام از دست داده است كه قابل جبران نيست. طبيعي است كه ايران از هر فرصتي استفاده كند تا شرايط در عراق به گونه‌اي شكل نگيرد تا خطري را متوجه امنيت و منافعش كند. دولت‌هايي كه از شادي در پوست خود نمي‌گنجند كه اين اسناد، ايران را به ارسال مواد منفجره به عراق متهم مي‌كند، شايد روزي عزا بگيرند و سندهايي رو شود كه نشان دهد آنها چه حمايتي از القاعده و بعثي‌هاي عراقي مي‌كرده اند.

لو رفتن اين اسناد حادثه ساده‌اي نيست. در زمان جرج بوش، پنتاگون چنان قوي شد كه سياست خارجي آمريكا را تعيين مي‌كرد. شايد در آمريكا مي‌خواهند كه دوباره پنتاگون به ايفاي اين نقش بپردازد. تسويه حساب‌هاي دروني در آمريكا پيامدهايي دارد، ولي كساني كه كودكانه شادماني مي‌كنند، بايد در انديشه فردا باشند.

***

About this publication