مهربانی‌های هیلاری 63 ساله برای رؤیاهای 2012 كلینتون‌ها
به نظر می‌آید این روزها هیلاری كلینتون، وزیر امور خارجه امریكا دچار تحول عجیب و غریبی شده است.
امیر مختار رجبی |
تنها چند ساعت قبل از مذاكرات ایران و 1+5 بود كه با فراموش كردن حمله‌های یومیه علیه فعالیت‌های هسته‌ای ایران، در نشست منامه بحرین به صراحت اعلام كرد كه تهران از حق غنی‌سازی اورانیوم برخوردار است. وی نه تنها از فعالیت‌های هسته‌ای ایران حمایت كرد، بلكه تلاش زیادی نمود تا دل منوچهر متكی، وزیر امور خارجه [معزول] ایران را بخرد و حتی چند كلمه‌ای هم كه شده با وی سلام و احوالپرسی كند. اما وقتی جواب مثبتی از متكی نشنید با لحنی مغموم گفت كه من به آقای وزیر سلام كردم اما او پاسخ من را نداد. در ادامه این تغییر رفتار غیرمعمول كلینتون روز شنبه گذشته با حضور در نشست شام مؤسسه بروكینگز كه افرادی مثل ایهود باراك، رهبر كنونی حزب كارگر رژیم صهیونیستی و همچنین وزیر دفاع آن، تزیپی لیونی، رهبر حزب كادیما و از معترضان كابینه فعلی این رژیم، سلام فیاض و صاحب عریقات، از مقامات تشكیلات خودگردان و همچنین جورج میچل، نماینده ویژه امریكا در امور صلح خاورمیانه حضور داشتند به صراحت برای فلسطین از اصطلاح «دولت» استفاده كرد كه در نتیجه مذاكرات می‌تواند تشكیل شود. وزیر امور خارجه امریكا كه در این نشست از امید سخن می‌گفت، تأكید كرد كه هر زمان راهی بسته می‌شود باید راه دیگری را جست‌وجو كرد تا راه حلی نهایی برای تشكیل دو دولت پیدا شود.
مشخص نیست چرا كلینتون یكی دو هفته‌ای است كه مهربان شده و هم حق غنی‌سازی اورانیوم ایران را به رسمیت می‌شناسد و هم از تشكیل دولت فلسطین سخن می‌گوید. سابقه داشته است كه مقامات رده بالای امریكا وقتی در قدرت هستند یك گونه سخن می‌گویند، اما زمانی كه از قدرت فاصله می‌گیرند با تشكیل نهادی حقوق بشری از حق همه ملت‌ها حمایت‌ها می‌كنند انگار كه همان شخص و مقام سیاسی قبلی نبوده‌اند، اما این بار به نظر می‌آید خانم كلینتون وقتی در رأس قدرت است از چنین تاكتیكی استفاده كرده است.
از میان كسانی كه مسائل بین‌الملل را پیگیری می‌كنند كمتر كسی نمی‌داند كه وی دوستدار و حامی ثابت قدم سیاست‌های رژیم صهیونیستی در برابر فلسطین است و بر همین مبناست كه تاكنون برای ایران شاخ و شانه كشیده است. اما چه شده است كه یكباره متحول شده و در نشست منامه و مؤسسه بروكینگز تغییر رویه می‌دهد و حامی ایران و فلسطین می‌شود؟ آیا همانگونه كه برخی از منابع خبر داده‌اند وی در حال فاصله گرفتن از باراك اوباما و طراحی فضایی برای رقابت با وی در انتخابات ریاست جمهوری 2012 است؟ آیا حزب دموكرات از این سیاست حمایت می‌كند و برخلاف عادت سیاسی گذشته برای كاندیدای ریاست جمهوری از یك شخص دو بار حمایت می‌كند؟ آیا حزب دموكرات به این نتیجه رسیده است كه اوباما همانی نبود كه آنها برای ریاست جمهوری می‌خواستند و وی نتوانسته شهروندان را به این باور روانی برساند كه دست از حمایت خود از دولت و سیاست كشورشان برندارند؟ آیا واقعاً این حزب در حال عبور از اوباماست و كلینتون را برای كاندیدای ریاست‌جمهوری 2012 انتخاب كرده است؟ و اساساً آیا به همین خاطر است كه وزیر امور خارجه كنونی امریكا مواضع ملایم‌تری نسبت به قبل به خصوص در قبال ایران و پرچالش‌‌ترین مسئله جهان یعنی صلح در خاورمیانه گرفته است؟
یعنی با روندی كه در پیش است و با سیاست‌های كنونی امریكا و رژیم صهیونیستی، آیا امكان صلح در خاورمیانه وجود دارد یا خیر؟ برای فلسطین كمترین عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی برای برقراری صلح و تشكیل دو دولت، بازگشت به مرزهای 1967 است كه در نتیجه جنگ شش روزه (رمضان- ژوئن) به تصرف تل‌آویو درآمد. در حال حاضر نیز كشورهایی كه خود را علاقه‌مند به صلح نشان می‌دهند محدوده این مرزها را مورد تأیید قرار داده‌اند. برزیل، آرژانتین و اروگوئه به عنوان سه كشور امریكای لاتین در حمایت از صلح خاورمیانه و تشكیل دو دولت مرزهای 1967 را به رسمیت می‌شناسند. در جنگ شش روزه كه بین كشورهای سوریه، مصر، اردن و عراق با رژیم صهیونیستی رخ داد، این رژیم توانست بخش شرقی بیت المقدس (كرانه باختری رود اردن) نوار غزه، بلندی‌های جولان (سوریه) و صحرای سینا (مصر) را به اشغال خود درآورد كه هم‌اكنون دو منطقه كرانه باختری رود اردن و بلندی‌های جولان را در اختیار دارد. مواضع كنونی تل‌آویو نیز هیچ نشانی از عقب‌نشینی از این مناطق ندارد. بنابراین به راحتی نمی‌توان به مقوله صلح در این منطقه خوشبین بود مگر اینكه اشغالگران همچون دو منطقه صحرای سینا (1982) و نوار غزه (2005) از دو منطقه دیگر شرق بیت‌المقدس و بلندی‌های جولان عقب‌نشینی كند. اما موقعیت استراتژیك جولان و همچنین شهرك‌سازی‌های مداوم این رژیم در حوزه كرانه باختری این چشم انداز را نشان نمی‌دهد. حال آیا خانم كلینتون 63 ساله راه جدیدی را برای برقراری صلح پیدا كرده است كه در مؤسسه بروكینگز از امید سخن می‌گوید؟ آیا وی به فكر صلح خاورمیانه است یا رقابت با رقیب همیشگی‌اش اوبامای 49 ساله؟
اگر او رئیس‌جمهور شود كلینتون‌ها اولین زن و شوهری خواهند بود كه در تاریخ امریكا به این مقام دست یافته‌اند.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.