‘Vergelijking Republikeinen met passagiers 9/11 gaat volledig mank’
Het ‘Let’s roll’ van Republikein John Culberson zal als een boemerang bij hem terugkomen, schrijft columnist Jean Wagemans. ‘Hij toont zichzelf als iemand die de herinnering aan de heldhaftige actie van de passagiers van United 93 op 11 september misbruikt voor zijn eigen politieke gewin.’ .
Voorafgaand aan de shutdown van de Amerikaanse overheid die eergisteren in werking trad, liet de Republikeinse afgevaardigde John Culberson weten dat hij tegen het goedkeuren van de federale begroting zou stemmen. Hij deed dat met de woorden: ‘Let’s roll!’
Niets bijzonders, zou je denken. Maar elke Amerikaan weet dat dit de kreet is waarmee de passagiers van vlucht United 93 op 11 september 2001 de cockpit van het gekaapte vliegtuig bestormden. De heldhaftige passagiers voorkwamen dat het vliegtuig als moordwapen werd gebruikt, maar moesten hun actie met de dood bekopen. Nadat ze de kapers hadden overmeesterd, stortte het vliegtuig neer in Pennsylvania.
De woorden van Culberson zijn dus zeer beladen. Ze hebben tot doel een aantal etiketten te plakken. Culberson zet de Democraten neer als ‘terroristen’. En tegelijkertijd karakteriseert hij zichzelf en zijn mede-Republikeinen als ‘helden’, die het ‘kwaad’ dat Obamacare heet met alle middelen proberen te bestrijden.
Caesar
Culbersons woorden deden mij denken aan een andere korte toespraak waarin een etiket wordt geplakt. Die toespraak bestaat uit slechts één woord: ‘Quirites!’ Oftewel: ‘Burgers!’ Dat zei de Romeinse veldheer Caesar tegen zijn muitende troepen in een poging om ze over te halen mee te vechten tegen de legioenen van zijn concurrent Pompeius in Noord-Afrika.
En met succes. Want toen de soldaten hoorden dat de grote generaal, voor wie ze al die tijd met hart en ziel gevochten hadden, hen aansprak als gewone ‘burgers’ in plaats van als ‘soldaten’, schaamden ze zich diep voor hun muiterij en smeekten ze Caesar om mee te mogen vechten in Noord-Afrika. Althans, zo gaat het verhaal.
Mank
Of de korte toespraak van Culberson ook zo’n retorisch succes is, valt nog te bezien. De vergelijking tussen de situatie in de Amerikaanse politiek en die in het gekaapte vliegtuig gaat aan alle kanten mank.
Want anders dan de actie van de passagiers, kan de actie van de Republikeinse tegenstemmers het ‘kwaad’ waartegen deze is gericht, helemaal niet voorkomen. Of Obamacare doorgaat, is immers niet afhankelijk van het goedkeuren van de federale begroting.
Maar ook het label van ‘helden’ dat Culberson op zichzelf en zijn partijgenoten plakt, slaat de plank volledig mis. Want anders dan de passagiers in het gekaapte vliegtuig, lopen de tegenstemmers geen enkel risico dat zij hun actie met de dood moeten bekopen.
Boemerang
En zo keren de woorden van Culberson als een boemerang naar hem terug. In de poging een positief beeld van zichzelf en zijn partijgenoten op te roepen, toont hij zichzelf als iemand die de collectieve herinnering aan de heldhaftige actie van de passagiers van United 93 misbruikt voor zijn eigen politieke gewin.
Culberson mag zichzelf dan een politieke held vinden, een retorische held is hij zeker niet. Hij kan het plakken van etiketten in ieder geval beter aan Caesar overlaten.
Jean Wagemans is filosoof en universitair docent argumentatietheorie. .
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.