An Absolute Right

Edited by Phillip Shannon

<--

۶ اسفند ۱۳۹۲

حقي كه قطعي است

علي بيگدلي

باراك اوباما در مجمع عمومي سازمان ملل متحد اعلام كرد كه ايران نيز مانند همه كشورها حق غني‌سازي در داخل سرزمين خود را دارد. اگرچه اين موضوع مدتي دچار وقفه شد كه آن هم به دليل مخالفت‌هايي بود كه اسرائيل و طرفداران اين رژيم در امريكا داشته‌اند و تا حدودي سخنان رييس‌جمهوري امريكا را در سايه قرار داد، اما در واقع حقي كه اوباما در مورد ايران برشمرد حقي است كه براساس منشور آژانس بين‌المللي انرژي اتمي براي همه كشورها در موارد صلح‌آميز شناخته شده است.

اما نكته پراهميت در صحبت‌هاي وندي شرمن، معاون وزير امور خارجه امريكا كه غني‌سازي در خاك ايران را بخشي از توافق جامع دانست اين است كه اين موضوع را در تل‌آويو مطرح كرد و جلوي انتظارات بيش از حد و غيرمعقول نتانياهو را گرفت. اين اظهارات به شكلي مقامات اسراييل را خشمگين كرد، كه پس از مذاكره پنج ساعته وندي شرمن با وزير اطلاعات آن رژيم، از سوي مقام اسراييلي عنوان شد كه اين كشور خود را محق مي‌داند که ارزيابي مستقلي از برنامه هسته‌يي ايران داشته و تصميمي مستقل را براي مواجهه با آن اتخاذ کند. بايد متذكر شد كه اسراييل به هيچ وجه چنين توانايي را ندارد و هنوز هم ارتش اين كشور دست مستشاران امريكايي است كه يقينا اجازه چنين اقدام تجاوزكارانه‌يي را به اسراييل نخواهند داد.

امريكايي‌ها هنوز جواب عراق و افغانستان را نتوانستند بدهند، و هيچ جاي نگراني براي اين چنين اقدامات نظامي از سوي اين رژيم وجود ندارد. از سوي ديگر هيات مذاكره‌كننده ما بايد قرص و محكم بايستند و يك قدم هم عقب ننشينند. هرچند قبلا نيز امريكايي‌ها با مخالفت در خصوص غني سازي مي‌خواستند ايران را تحت فشار قرار دهند تا در گلوگاه مذاكرات هسته‌يي به يكسري تقاضاهاي حاشيه‌يي خود از ايران دست يابند. خواسته هايي از اين دست كه ايران ساخت موشك‌هاي دوربرد را ادامه ندهد و يا نگاهش را به منطقه خاورميانه تغيير داده و دست از حمايت حزب‌الله و حماس بردارد.

اما غربي‌ها ناچار هستند فقط در مورد محتويات موافقتنامه صحبت كنند و آن را به اجرا درآورده و طي يك برنامه زمانبندي شده سازماندهي كنند و بيرون از آن از چنين حقي برخوردار نيستند. لازم به ذكر است كه موافقتنامه‌هايي كه قرار است در شوراي امنيت ضبط شود بايد محترم شمرده شود و مقامات امريكايي‌ نيز ناچار به انجام آن هستند. اما اينكه بخواهند جلوي غني‌سازي ايران را بگيرند اعضاي گروه 1+5 چنين حقي را نخواهند داشت.

در موافقتنامه اوليه بحث حق غني‌سازي ايران به رسميت شناخته نشد و گفته شد مطابق با كنوانسيون ژنو همه كشورها بدون ذكر مستقيم مي‌توانند غني‌سازي 5 درصدي داشته باشند. البته اين موضوع در محافل داخلي تا مقداري با نگراني مورد بررسي قرار گرفت. اين حق قطعي است. آقاي ظريف نيز در يك مصاحبه‌يي عنوان كردند كه غني‌سازي حق قطعي و يقيني ما است و حق يقيني نيازمند ذكر در موافقتنامه نيست. آنچه در ارتباط مستقيم با مندرجات موافقتنامه نيست فقط مي‌تواند در حاشيه موافقتنامه و ديدار مقامات ايراني با مقامات غربي صورت بگيرد. يقينا حضور يك گروه 140 نفره اقتصادي فرانسوي در ايران و هياتي از كشور آلمان كه در چند روز آينده وارد ايران مي شوند بدون نظر مقامات دولتي آن كشورها انجام نمي پذيرد.

به همين دليل وزير خارجه آلمان در مخالفت با اظهارات قبلي خانم شرمن اعلام كرد كه فارغ از مندرجات موافقتنامه در مورد هيچ موضوعي وارد مذاكره نمي‌شوند.در همين سمت و سويي كه حركت ما شروع شده است، درست است و بايد ادامه يابد و امكان برگشت به گذشته نه براي ايران و نه براي غربي‌ها وجود ندارد. اين راهي كه به صورت مساله قطعي براي ما و غربي‌ها به وجود آمده است، بايد ادامه يابد. خانم شرمن هم اگر قبلا حرف‌هايي اضافه بر محتويات قطعنامه زده‌اند اكنون متوجه شده اند كه قطعا راهي جز اجراي موافقتنامه نه براي ايران و نه براي غربي‌ها وجود ندارد.

About this publication