From Obama to Trump

<--

Από τον Ομπάμα στον Τραμπ

Επειτα από επτά χρόνια προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα, πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τον κόσμο χωρίς αυτόν. Τρίτη θητεία δεν επιτρέπεται. Οκτώ χρόνια είναι αρκετά για να επιτελέσει ένας πρόεδρος έργο χωρίς να διολισθήσει στις παντός είδους διαστρεβλώσεις που γεννά η μακρά παραμονή στην εξουσία. Ετσι, σε ένδεκα μήνες οι Αμερικανοί θα εκλέξουν τον επόμενο πρόεδρό τους. Δεν θα υπεισέλθω στον απολογισμό της πολιτικής του Ομπάμα στο εσωτερικό της Αμερικής. Το γεγονός ότι διασφάλισε ιατρική ασφάλιση για όλους, ότι καταβάλλει συνεχή προσπάθεια να περιορίσει την οπλοκατοχή, ότι υψώνει έναν ενωτικό λόγο ενάντια σε κάθε μορφή ρατσισμού είτε αφορά επιθέσεις σε μαύρους είτε, όπως συμβαίνει τελευταία, ρατσιστικές φωνές κατά των μουσουλμάνων. Στη διεθνή σκηνή, που μας αφορά άμεσα, ο Ομπάμα απέδειξε ότι ισχυρός δεν είναι απαραίτητα αυτός που πάντα κάνει χρήση της στρατιωτικής ισχύος που διαθέτει, αλλά αυτός που την αξιοποιεί επιλεκτικά και με μέτρο.

Τα τελευταία χρόνια «καλοσυνηθίσαμε» και αφεθήκαμε να νομίζουμε ότι η σημαντικότερη χώρα του κόσμου, αυτή με τη μεγαλύτερη οικονομία και τον ισχυρότερο στρατό, θα έχει πάντα στην ηγεσία της έναν μετριοπαθή και λογικό άνθρωπο. Εναν πρόεδρο που συνέβαλε και πανηγύρισε τη συμφωνία για το περιβάλλον στο Παρίσι, που απέσυρε δυνάμεις από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, που την τελευταία στιγμή δεν βομβάρδισε τη Συρία. Εναν άνθρωπο που, στο κάτω κάτω, έχει τιμηθεί με το Νομπέλ Ειρήνης.

Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ως ανθρωπότητα θα έχουμε την τύχη ο επόμενος πλανητάρχης να είναι το ίδιο μετριοπαθής. Οι επισημάνσεις γίνονται με αφορμή το «φαινόμενο» Τραμπ. Οσο παρακολουθεί ή ζει κανείς την Αμερική, διαπιστώνει ότι δεν είναι κάτι παροδικό. Παρότι ακόμη και το κατεστημένο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος δυσανασχετεί, ο μεγιστάνας συνεχίζει ακάθεκτος, με κύριο όχημα την απήχηση όχι στους εύπορους, αλλά στους απλούς ανθρώπους. Σε συζήτηση χθες στην Ουάσιγκτον, όταν ο γράφων επέκρινε τον απλουστευτικό λόγο του Τραμπ, έλαβε την παρακάτω αποκαλυπτική απάντηση ηλικιωμένης κυρίας: «Λέτε ότι το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί είναι της πέμπτης τάξης του δημοτικού. Ε, και; Ολοι τον καταλαβαίνουμε, τον εμπιστευόμαστε και αυτό είναι το σημαντικό». Παρά την εμφανή σε πολλούς από εμάς ελαφρότητα θέσεων και συμπεριφοράς, ο Τραμπ πείθει –το ένα τρίτο των Ρεπουμπλικανών, δηλαδή μόλις ένα 10% με 20% του συνόλου των Αμερικανών, αλλά αν κερδίσει το χρίσμα οι συσχετισμοί αλλάζουν– ότι ξέρει τι θέλει, ότι αυτό που θέλει είναι καλό για την Αμερική και ότι ο ίδιος έχει την πρόθεση να το υλοποιήσει και τη δύναμη να το επιβάλει. Ο κίνδυνοι από μια ανεξέλεγκτη συμπεριφορά ενός προέδρου Τραμπ είναι μεγάλοι. Αντιμέτωποι με τα πολυσύνθετα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης, δεν έχουμε την πολυτέλεια απλουστευτικών και κατ’ επέκταση ακραίων απαντήσεων από την ισχυρότερη χώρα του κόσμου.