Trump’s Masculine White House Prefers To Skip the #MeToo Debate

<--

Binnen de macho-staf van Trump genieten mannen bij verdenkingen van wangedrag jegens vrouwen lang het voordeel van de twijfel – ook deze week weer. De president beschermt zo ook zichzelf.

‘Hij zegt dat hij onschuldig is. Dat moet je onthouden. Hij ontkende het heel duidelijk. We wensen hem het allerbeste.” Die woorden besteedde Donald Trump vrijdag aan Rob Porter, een hoge adviseur in zijn Witte Huis, die eerder in de week ontslag nam. Porter had, volgens onthullingen op onder meer onderzoeksite The Intercept, twee ex-vrouwen zwaar mishandeld.

Een van hen, Colbie Holderness, maakte foto’s openbaar waarop ze te zien is met een blauw oog. Porters tweede vrouw, Jennifer Willoughby, vroeg een contactverbod aan tegen Porter. Porter ontkent dat hij zijn ex-en mishandeld heeft. Wel heeft hij ze uitgescholden, erkende hij. Beide vrouwen deelden hun verhalen met de FBI. Porter kreeg hierna niet de vereiste veiligheidspapieren, zo vertelde Willoughby, maar kreeg wel een baan in het Witte Huis. Porter werd, samen met stafchef John Kelly, de poortwachter van Donald Trump. Hij bepaalde wat er op diens bureau belandde, en met wie de president sprak.

‘Een man van eer en integriteit’

Het ontslag van Porter verliep de afgelopen dagen chaotisch. Amerikaanse media toonden aan dat meerdere medewerkers in het Witte Huis al lange tijd op de hoogte waren van de beschuldigingen van huiselijk geweld. Stafchef Kelly zou volgens The Washington Post in de herfst van 2017 gehoord hebben van de beschuldigingen. Maar Kelly deed niets. Vorige week nog noemde Kelly hem „een man van eer en integriteit” en „een vriend en vertrouweling”. Een dag later, na een stroom berichten in de pers, zei Kelly dat hij „geschokt” was, maar dat Porter zijn onschuld mag bewijzen.

Maar de affaire laat meer zien dan alleen interne chaos. De Trump-wereld is uiterst masculien. De overgrote meerderheid van de presidentiële staf bestaat uit mannen. Slechts een paar vrouwen hebben een zichtbare, prominente functie: adviseur Kellyanne Conway, hoofd communicatie Hope Hicks, woordvoerder Sarah Huckabee Sanders en Trumps dochter Ivanka.

De rel rond Porter volgde aanvankelijk een patroon dat Trump de afgelopen paar jaar feilloos volgt. Als een man die Trumps goedkeuring geniet wordt beschuldigd van pesterijen, misbruik, geweld of vrouwenhaat, is een ontkenning voldoende.

Reeks van incidenten

Het begon al tijdens de campagne voor de presidentsverkiezingen, toen Trumps toenmalige campagneleider Corey Lewandowski de Breitbart-journalist Michelle Fields ruw beetpakte. Volgens Fields werd ze naar de grond gewerkt, en ze twitterde een foto van haar blauwe arm. Lewandowski ontkende. Fields verloor haar baan bij Breitbart, Lewandowski bleef nog maanden campagneleider.

Ook Steve Bannon, lange tijd Trumps voornaamste strateeg, werd beschuldigd van mishandeling. De politie constateerde bij zijn toenmalige vrouw in 1996 sporen van geweld en Bannon werd aangeklaagd wegens huiselijk geweld. Hij is niet veroordeeld. Bannon en Trump braken aan het begin van dit jaar.

De kwestie-Porter lijkt nog het meest op de manier waarop Trump kandidaat-senator Roy Moore in Alabama steunde. Moore leek moeiteloos senator te kunnen worden in de conservatieve staat, maar de ene na de andere beschuldiging van seksueel misbruik kwam naar boven. Moore zou minderjarige vrouwen misbruikt hebben en vrouwen mishandeld en verkracht hebben.

Moore ontkende en zei dat de media en Democraten tegen hem hadden samengespannen. Trump zei: „Hij [Moore, red.] ontkent. Hij zei dat het niet gebeurd was. Je moet ook naar hem luisteren.” Het is bijna letterlijk de manier waarop Trump nu Rob Porter verdedigt.

Klaagsters over Trump ‘liegen’

De ontkenning is altijd meer waard dan de beschuldiging. Veelzeggend detail: Trump besteedde vrijdag geen woord aan de vrouwen die Rob Porter beschuldigden. Wie er zijn baan om verliest in het Witte Huis, doet dat omdat het onbedoeld naar buiten kwam. Het is een wederzijdse afspraak tussen Trump en zijn kiezers dat mannen het voordeel van de twijfel krijgen. En die afspraak beschermt ook Trump zelf. Na het vrijkomen van de zogeheten ‘Access Hollywood’-band in 2016, waarop Trump opschepte dat hij vrouwen aanrandde, meldden zich negentien vrouwen met beschuldigingen van seksueel misbruik, tussen de jaren tachtig en 2013. Al deze vrouwen liegen, is de positie van het Witte Huis.

Eind vorig jaar onderzocht bureau Pew hoe Democraten en Republikeinen naar man-vrouwverhoudingen kijken. Hun conclusie geeft een indicatie waarom het Witte Huis zo’n consequente koers vaart. Onder Amerikanen is er, volgens Pew, consensus dat de traditionele rollen van vrouwen en mannen veranderen, en dat er meer gelijkheid tussen de seksen ontstaat. Maar terwijl de meeste Democraten die trend toejuichen, zien veel Republikeinen dat juist als een bedreiging.

Volgens Pew vindt meer dan driekwart van de Republikeinen het goed dat de samenleving opkijkt tegen ‘masculiene mannen’. Bij Democraten is dat nog niet de helft. Volgens de onderzoekers keuren Trump-kiezers het af dat jongens ‘meisjestaken’ krijgen, en vinden zij dat de samenleving ‘te soft’ wordt. Pogingen om gelijkheid tussen mannen en vrouwen te bereiken, gaan volgens de meeste Republikeinse kiezers te ver.

Rol voor stafchef Kelly

Dit verklaart waarom het #MeToo-debat, dat in de VS voor ingrijpende veranderingen heeft gezorgd, het Witte Huis grotendeels overslaat. Trump en zijn entourage zijn grotendeels immuun voor dergelijke beschuldigingen, omdat het hun kiezers niet raakt.

Stafchef John Kelly zei vorig jaar: „Toen ik een kind was, waren er nog dingen heilig in ons land. We keken nog op tegen vrouwen en behandelden hen met eer. Dat is duidelijk niet meer het geval.”

Kelly moet nu een interne crisis bezweren, die juist hiermee te maken heeft. En die crisis breidt zich alleen maar uit. Op vrijdagavond nam plotseling speechschrijver David Sorensen ontslag. Zijn ex-vrouw beschuldigde hem tegenover The Washington Post van ernstige fysieke en geestelijke mishandeling. Het Witte Huis zegt dat de beschuldigingen een dag eerder bekend werden en dat Sorensen uit eigen wil ontslag nam. Sorensen ontkent dat hij zijn vrouw mishandeld heeft.

About this publication