Coronavirus Could Not Have Come at a Worse Time for Trump

<--

Trump is eerder speelbal van de gebeurtenissen dan de vertrouwde loods door woelige wateren die een president moet zijn.

Bas den Hond12 maart 2020, 22:15

Donald Trumps aankondiging van een inreisverbod uit het Schengengebied had woensdagavond op de Amerikaanse nieuwszenders flinke concurrentie van binnenlands coronanieuws: de NBA maakte bekend dat de professionele basketbalcompetitie gestaakt zou worden. En er was entertainmentnieuws: Tom Hanks en zijn vrouw waren besmet en zelf in quarantaine gegaan in Australië.

Dat alles maakte het een belangrijke dag voor het nieuwe coronavirus in de VS. Misschien wel de dag dat het hele land overtuigd raakte van de ernst van de situatie, ook aanhangers van de Amerikaanse president. Volgens een recente peiling maakte een week geleden 68 procent van de Democratische kiezers zich er zorgen over besmet te kunnen raken. Van de Republikeinen was maar 34 procent bang.

Dat stond niet los van de uitspraken en tweets van de president. Terwijl in China draconische maatregelen werden genomen om de epidemie te stoppen, en de situatie in Italië uit de hand liep, suggereerde Trump wekenlang dat de VS de dans ontsprongen waren dankzij het doortastend beperken van het vliegverkeer uit China, en later Korea en Iran.

‘In de lente verdwijnt het vanzelf’

In strijd met wat artsen, ziekenhuizen en virologen meldden, beweerde hij dat iedereen die dat wilde getest kon worden; dat een vaccin voor de ziekte een kwestie van maanden zou zijn; dat het allemaal niet erger was dan de griep, en dat het virus, net als zoveel andere ziekteverwekkers, in de lente vanzelf zou verdwijnen. Leugenachtige media die op de hand waren van de Democratische partij maakten het volgens hem erger dan het was. De klagende gouverneur van Washington, een van de zwaarst getroffen staten, was een ‘slang’.

Met zijn toespraak woensdagavond sloeg de president, tot opluchting van veel deskundigen en politici, ook Republikeinse, een heel andere toon aan. Ernstig sprak hij het land toe, kondigde met het reisverbod een concrete, zeer vergaande maatregel aan, beloofde steunmaatregelen voor de zwaar aangeslagen economie. Zoals van een president verwacht wordt, stak hij het volk ook een hart onder de riem: “We hebben de beste economie, de meest geavanceerde medische zorg, de meest getalenteerde artsen, wetenschappers en onderzoekers waar ook ter wereld”. En dus ‘heeft het virus geen kans tegen ons.’

Direct nadat hij het traditionele ‘God zegene Amerika’ had uitgesproken, bleken er problemen met zijn tekst. Nee, niet alle mensen en goederen uit heel Europa werden in de ban gedaan, maar alleen personen uit het Schengengebied, tenzij iemand een houder van een Amerikaans paspoort of verblijfsvergunning is, of familie van zo iemand. Nee, niet alle medische kosten na een besmetting worden vergoed, alleen de tests. Nee, die tests zijn nog steeds niet volop beschikbaar.

Trump is eerder een speelbal

Wie zoekt naar degenen die in de VS leiding geven aan het bestrijden van de corona-epidemie, komt terecht bij de top van de federale medische instituten, die de president steeds openlijker tegenspreken als hij er naast zit, de gouverneurs van de vijftig afzonderlijke staten en burgemeesters van grote steden. Zij trekken inmiddels allemaal hun eigen plan. In New Jersey en Connecticut worden bijeenkomsten van meer dan 250 mensen verboden. New York, met al zijn theaters, houdt het op 500. Los Angeles wil niet meer dan 50 mensen bij elkaar zien.

Dat die beslissingen op lokaal niveau worden genomen is gezien de federale structuur van de VS niet onlogisch. Wat de president kan bijdragen, zijn concrete maatregelen die de lokale overheden helpen en direct getroffen burgers en bedrijven ondersteunen. Die steun beloofde Trump ook. Maar voor dat geld is hij afhankelijk van het Congres, en dus van de Democraten.

Kort na Trumps toespraak legden die hun eigen verlanglijst op tafel. Ook in dat opzicht is Trump eerder een speelbal van de gebeurtenissen dan de vertrouwde loods door woelige wateren die een president zou moeten zijn. Voor zijn herverkiezing in november had het coronavirus niet op een slechter moment kunnen toeslaan.

About this publication