جنگ در اوکراین همچنان ادامه دارد و تخاصم دولت آمریکا (بایدن) و متحدان اروپایی او با پوتین هر روز گسترش و ابعاد جدیدی می‌یابد. از سوی دیگر صف‌آرایی نظامی ـ سیاسی چین و آمریکا در اغلب محافل سیاسی بین‌المللی موضوع روز شده است. همزمان مجمع عمومی سازمان ملل نیز به‌طور کم‌سابقه‌ای بی‌رونق و بسیار سرد برگزار شد؛ در حالی‌که دبیرکل سازمان ملل دو خطر بزرگ، یعنی خطر فروپاشی توازن قدرت و تصمیم‌سازی در این سازمان و جدی بودن خطر به‌کارگیری سلاح اتمی از پی ادامه جنگ در اوکراین و صف‌آرایی نظامی آمریکا و چین را هشدار داده است.
در چنین فضای آشفته در مناطقی از جهان و تقابل قدرت سه ابر قدرت عضو شورای امنیت سازمان ملل و دارای حق «وتو»، دو خبر در صحنه بین‌المللی فراگیر شده و در صدر اخبار بین‌المللی قرار گرفته است.
نخست انتخابات میاندوره‌ای کنگره آمریکاست که با رقابت کم‌سابقه دو حزب حاکم در این کشور در صحنه بین‌المللی خبرساز شده است. سنت رقابت‌های حزبی و سیاسی در آمریکا نشان می‌دهد انتخابات میاندوره‌ای برای کسب اکثریت در کنگره (سنا و مجلس نمایندگان) پیش درآمد جهت‌گیری اقتصادی، سیاسی و امنیتی برای انتخاب رئیس جمهوری آینده در این کشور است. در تجربه چرخش قدرت براساس رقابت دو حزب حاکم، (دمکرات و جمهوریخواه) نشان می‌دهد که پیش‌بینی‌ها از نتایج انتخابات همواره در نوسان بوده و تا روز انتخابات همواره تغییر کرده است. اکنون که کمتر از یک ماه به روز رأی‌گیری باقی‌مانده، نزدیک‌ترین پیش‌بینی‌ها چنین است که هرکدام از دو حزب حاکم امکان دارد با تفاوت چند کرسی نمایندگی در مجلس سنا یا کنگره، تغییر وضعیت پیدا کنند و اکثریت شکننده‌ای را به‌دست آورند. این شرایط سرد و تا حدودی نامتعادل نشان از نارضایتی عمومی مردم آمریکا از هر دو حزب حاکم و مجموعه شاکله دولت و دولتمداری در واشنگتن دارد.
سیر مبارزات انتخاباتی دو حزب حاکم در آمریکا در انتخابات میاندوره‌ای کنونی نیز در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است، به ویژه که دلسردی شهروندان آمریکایی در مشارکت انتخاباتی همچنان منحنی رو به صعود دارد. یکی از روزنامه‌های صبح تهران در مطلبی با عنوان انتخابات «آمریکا در هاله‌ای از ابهام» آورده است: «… آمریکا با یکی از عجیب‌ترین انتخابات میاندوره‌ای خود مواجه است. اگر یک ماه پیش این انتخابات برگزار می‌شد، می‌توانستیم از تقسیم مجلسین آمریکا میان دموکرات‌ها و جمهوریخواهان سخن بگوییم. دموکرات‌ها در سنا دست برتر را داشتند و جمهوریخواهان نیز در مجلس نمایندگان از چنین وضعیتی برخوردار بودند، اما امروز همه چیز در هاله‌ای از ابهام قرار گرفته است.
در این مطلب برای غیرعادی و غیرقابل پیش‌بینی بودن انتخابات میاندوره‌ای جدید از مجموعه ارزیابی اصحاب رسانه در آمریکا و اروپا چنین نتیجه گرفته شده است: «دقیقاً یک ماه تا روز انتخابات مانده است و جمهوریخواهان برای تصاحب مجلس نمایندگان در ماه نوامبر تمایل بیشتری دارند. در سنا اما انتخابات به انبوه میلیون‌ها دلاری بستگی دارد که قرار است نقش تعیین‌کننده در ایالت‌های موسوم به میدان نبرد داشته باشد. به نوشته روزنامه نیویورک تایمز، تقریباً برای دو دهه، انتخابات میاندوره‌ای به‌طور متوالی مملو از امواج پر تنش حزبی بوده است، «برای دموکرات‌ها در سال ۲۰۰۶ و جمهوریخواهان در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ و دموکرات‌ها دوباره در سال ۲۰۱۸» با این حال در حالی‌که اولین برگه‌های رأی پستی برای رأی‌دهندگان ارسال می‌شود، نتیجه انتخابات میاندوره‌ای ۲۰۲۲ در ۸ نوامبر به طور غیرعادی، غیرقابل پیش‌بینی به نظر می‌رسد.»
نتیجه این انتخابات به‌صورت کلی مواردی برای تغییر سیاست‌های داخلی و خارجی دولت آمریکا را نشان خواهد داد. در این زمینه به‌ویژه به‌صورت سنتی دورنمای دو جهت‌گیری در آینده نزدیک یکی برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در دو سال آینده و دیگری تصحیح سیاست‌های داخلی و خارجی را باید شاهد باشیم؛ در بخش داخلی به ویژه تغییر و تحول در برنامه‌های اقتصادی و مالی دولت فدرال و در عرصه سیاست خارجی، در شرایط بحرانی کنونی (جنگ در اوکراین و حالت تخاصم با چین) را باید به انتظار بنشینیم. در این میان دولت‌های اروپایی به ویژه انگلیس، فرانسه و آلمان با نگرانی از شرایط کنونی و آینده نامعلوم جنگ اوکراین، نتیجه این انتخابات را رصد می‌کنند.
دوم، جنگ انرژی (نفت و گاز). از آغاز جنگ بایدن و پوتین در اوکراین، به یکباره همه دولت‌ها، به‌ویژه اروپایی و به‌طور خاص آلمان و فرانسه آژیر بحران انرژی در اروپا را به‌صدا درآوردند که به ادعای آنها این بحران در فصل پاییز و زمستان امسال به اوج خود خواهد رسید. اکنون صدای این آژیر با تصمیم‌سازی روسیه و عربستان در اوپک پلاس برای کاهش ۱۰ میلیون بشکه در روز بسیار رساتر و فراگیرتر شده است. محتوای این خبر که برخی از مطبوعات آن را خیمه شب‌بازی اوپک پلاس نامیده‌اند، این‌گونه است: «گروه اوپک پلاس که اعضای اوپک و همپیمانانش را شامل می‌شود، در سال ۲۰۲۰ به علت کاهش تقاضا و با هدف تقویت قیمت نفت با تصمیمی بی‌سابقه تولید خود را ۱۰ میلیون بشکه در روز کاهش داد. به موازات بهبود تقاضا، این گروه مبادرت به افزایش تدریجی تولید کرد. در شرایط فعلی بازار، کاهش تولید تا ۲ میلیون بشکه در روز در دستور کارگروه قرار دارد.» تصمیم اوپک پلاس علاوه بر تبعات مالی در بازارهای اقتصادی جهان، تبعات سیاسی و حتی امنیتی هم خواهد داشت؛ به‌ویژه که اروپایی‌ها به‌صورت دائمی آژیر زمستان سرد و کمبود سوخت و تأمین آن را به‌صدا درآورده‌اند. در چند گزارش و نقد و تفسیر از این اقدام اوپک پلاس در غرب از تأثیر منفی آن در انتخابات میاندوره‌ای کنگره آمریکا و به زیان بایدن و حزب او، یاد کرده‌اند. یکی از روزنامه‌های اقتصادی تهران با نقد این اقدام اوپک پلاس می‌نویسد:
«قیمت سبد نفتی اوپک نسبت به روزهای قبل خود رشد قابل ملاحظه‌ای را ثبت کرد. سبد نفتی اوپک شامل ۱۳ نوع نفت خام اعضای این سازمان از جمله نفت سنگین ایران، گیراسول آنگولا، میناس اندونزی، سبک عربی عربستان، سبک بصره، مخلوط الجزایر، صادراتی کویت، سبک رابی گابن، السیدر لیبی، سبک یونی نیجریه، موریان امارات، جنو کنگو و مری ونزوئلاست.
در شرایط کنونی باید منتظر نشست و دید تصمیم جدید اوپک پلاس چه تأثیری بر قیمت نفت خواهد داشت ضمن آنکه چه تبعاتی را برای اقتصاد جهانی رقم خواهد زد!»
بایدن رئیس جمهوری آمریکا ضمن ابراز نگرانی از این تصمیم اوپک پلاس که روسیه و عربستان طراح و مجری آن بوده‌اند، گفت که در حال بررسی راهکارهایی برای تأثیرات این تصمیم است.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.