It's no coincidence that all the far-righters in Europe are fighting against the idea of European unification in the name of defending the “nation” concept.
Racist and nationalist "caws" are the same, regardless of continent or country. The threats, the alarmism and the so-called arguments are global, as are the values that are being fought against by every kind of far-righter, be it the Republicans in the U.S., the extremist xenophobic streams in Britain, the nostalgia-seekers of Hitler in Germany, the "true Finns" in the traditionally peaceful northern European country, or the "true Greeks" of the Golden Dawn.
In the U.S., multimillionaire Donald Trump, who is considered the odds-on favorite for the Republican anointment in the next presidential election, is directly blaming President Obama for capitulating to the "enemies" of the "only superpower," Iran and Cuba. As for the issue of immigration, he blames Mexico for purposefully not guarding its borders with the U.S. so that "criminal" elements can come in without control and plan the destruction of American society.
In what way are these allegations different from those of the Greek far-righters, who blame Turkey for allegedly sending — according to plan — waves of immigrants to the Greek islands in order to harm our country?
In what way are the British far-righters different, those who ask Cameron to shake his fist at France for not stopping — even by shooting — those desperate to enter the United Kingdom through Calais?
For years in Greece it was said, and written, that "we Greeks are not racist." As if there are people who are inherently racist, and the "egg of the snake" does not incubate in certain socioeconomic conditions, like the ones that have been prevalent in our country for the past five years. Then the Golden Dawn, benefiting from the multidimensional crisis, started committing criminal acts — even murder — against peaceful immigrants who were workers by rule of thumb. And in spite of this, Golden Dawn was "rewarded" with entry into parliament as the third parliamentary power.
It's no coincidence that the far right of every political persuasion in Europe is fighting against the idea of European unification in the name of defending the “nation” concept. Consequently, the best answer to threat of the far right is a course of true unification of Europe toward a social, democratic, peaceful and ecological direction, based on respecting particular cultural and national identities. And let us not forget what was said in the tumultuous 20th century, that "fascism means war." I point that out because the leftist powers in Europe are being called upon to construct the widest front against xenophobia, racism and neo-Nazism, as well as anti-Semitism and constantly increasing Islamophobia.
Of course, it is not enough for this front to just be social and political; it also has to be ideological and accompanied by a big movement of ideas and values and the effort to promote a culture of peace and nonviolence in societies. Only then will the young people who happen to be "captured" by the far-right demagogy in many countries be fortified against it.
All of the above applies to our country as well, demanding constant alertness and mobilization, substantial briefing about and fighting against every kind of prejudice against neighboring peoples and countries.
Panos Trigazis is the coordinator for the Department of International Relations and Matters of Peace of SYRIZA.
Παντού ίδιοι οι ρατσιστικοί «κρωγμοί»
Του Πάνου Τριγάζη*
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι ακροδεξιοί κάθε απόχρωσης στην Ευρώπη αντιμάχονται την ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, στο όνομα της υπεράσπισης της ιδέας του Έθνους
Οι ρατσιστικοί και εθνικιστικοί «κρωγμοί» είναι ίδιοι, ανεξαρτήτως ηπείρου και χώρας. Οι απειλές και η κινδυνολογία, τα δήθεν επιχειρήματα είναι πλανητικά, όπως πλανητικές είναι και οι αξίες που αντιμάχονται οι κάθε λογής ακροδεξιοί, είτε πρόκειται για Ρεπουμπλικάνους στις ΗΠΑ, είτε για ακραία ξενοφοβικά ρεύματα στη Βρετανία, είτε για νοσταλγούς του Χίτλερ στη Γερμανία, είτε για «αληθινούς Φινλανδούς» στην παραδοσιακά φιλειρηνική χώρα του Βορρά της Ευρώπης, είτε για «αληθινούς Έλληνες» της Χρυσής Αυγής.
Στις ΗΠΑ, ο πολυεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ, που θεωρείται φαβορί για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων στις επόμενες προεδρικές εκλογές, κατηγορεί ευθέως τον πρόεδρο Ομπάμα για συνθηκολόγηση με τους «εχθρούς» της «μόνης υπερδύναμης», το Ιράν και την Κούβα. Για το δε μεταναστευτικό κατηγορεί το Μεξικό ότι σκοπίμως δεν φρουρεί τα σύνορα με τις ΗΠΑ για να μπορούν να εισέρχονται ανεξέλεγκτα τα «εγκληματικά» στοιχεία, που απεργάζονται την καταστροφή της αμερικάνικης κοινωνίας.
Σε τι διαφέρουν οι ισχυρισμοί αυτοί από εκείνους των Ελλήνων Ακροδεξιών, που κατηγορούν την Τουρκία ότι στέλνει βάσει σχεδίου τα κύματα προσφύγων στα Ελληνικά νησιά ώστε να βλάψει τη χώρα μας;
Σε τι διαφέρουν οι Βρετανοί ακροδεξιοί που ζητούν από τον Κάμερον να δείξει «πυγμή» στη Γαλλία η οποία δεν εμποδίζει τους απελπισμένους - ακόμα και πυροβολώντας τους - να εισέλθουν από το Καλέ στο Ηνωμένο Βασίλειο;
Στην Ελλάδα, λεγόταν και γραφόταν, επί χρόνια, «ότι οι Έλληνες δεν είμαστε ρατσιστές». Λες και υπάρχουν λαοί, που είναι ρατσιστές από τη φύση τους, και δεν επωάζεται «το αυγό του φιδιού» μέσα σε συγκεκριμένες οικονομικοκοινωνικές συνθήκες, όπως αυτές που επικρατούν στη χώρα μας τα τελευταία πέντε χρόνια. Μέχρι που η Χρυσή Αυγή, επωφελούμενη της πολυδιάστατης κρίσης, άρχισε να τελεί εγκληματικές πράξεις - ακόμα και δολοφονίες - σε βάρος φιλήσυχων μεταναστών, κατά κανόνα εργαζομένων, και παρ' όλα αυτά να «επιβραβεύεται» με την είσοδο της στη βουλή ως τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι ακροδεξιοί κάθε απόχρωσης στην Ευρώπη αντιμάχονται την ιδέα της ευρωπαϊκής ενοποίησης, στο όνομα της υπεράσπισης της ιδέας του Έθνους. Συνεπώς, μια πορεία πραγματικής ενοποίησης της Ευρώπης σε κατεύθυνση κοινωνική, δημοκρατική, φιλειρηνική και οικολογική, στη βάση σεβασμού των ιδιαίτερων πολιτισμικών και εθνικών ταυτοτήτων, είναι η καλύτερη απάντηση στην Ακροδεξιά απειλή. Και μην ξεχνούμε, κάτι που λεγόταν στον πολυτάραχο εικοστό αιώνα, ότι «φασισμός σημαίνει πόλεμος». Το επισημαίνω αυτό, διότι οι αριστερές δυνάμεις της Ευρώπης καλούνται να οικοδομήσουν το πιο ευρύ μέτωπο κατά της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και του νεοναζισμού, καθώς και του αντισημιτισμού, αλλά και της διαρκώς αυξανόμενης ισλαμοφοβίας.
Το μέτωπο, βεβαίως, δεν αρκεί να είναι κοινωνικό και πολιτικό, πρέπει να είναι και ιδεολογικό, να συνοδεύεται από ένα μεγάλο κίνημα ιδεών και αξιών, καθώς και από την προσπάθεια για την προώθηση μιας Κουλτούρας Ειρήνης και μη βίας στις κοινωνίες. Μόνο έτσι θα θωρακιστούν οι νέοι άνθρωποι, που σε πολλές χώρες «αιχμαλωτίζονται» από την ακροδεξιά δημαγωγία.
Όλα τα παραπάνω ισχύουν και για τη χώρα μας, απαιτώντας διαρκή εγρήγορση και κινητοποίηση, ουσιαστική ενημέρωση και καταπολέμηση των κάθε είδους προκαταλήψεων έναντι γειτονικών λαών και χωρών.
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι συντονιστής του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ.
This post appeared on the front page as a direct link to the original article with the above link
.