Eight years after the beginning of the war in Afghanistan, after thousands of soldiers have perished, civilians have been killed by mistake, billions of dollars invested and large devastation caused, President Obama announced that he will tackle the problem radically differently. Summarized as such, it sounds like the idea for a preposterous play, but it is raw reality. Not only the future of this country is concerned here, but also the political life of the president, the credibility of America as an undefeatable world power and maybe also the global position of the West.
Therefore, 30,000 extra soldiers will be sent. A new Vietnam must be avoided. There has been an urgent appeal to the U.S.'s allies to contribute a contingent. Minister Verhagen (Foreign Affairs, CDA) received a call from a colleague, Clinton, with a request of that tenor. Holland made it clear months ago that, at the end of next year, troops will be pulled back from Uruzgan.
But, Washington will say, this is a totally new situation. General McChrystal will conduct another strategy that will resemble the Dutch one much more. The big difference is that Obama has announced an exit strategy. At the end of 2011, no matter what, American troops will begin to be pulled back. With that, the Afghans are under pressure for the first time. An end will come to this heavily subsidized protection and guardianship. After the departure of the last American, they will have to manage on their own.
It is a new perspective; one that we do not quite believe yet, not because we doubt the good intentions of this president, but because we have been beaten to a pulp with new perspectives over the past eight years. From the prospect of an Iraq that, free of Saddam Hussein, would become a democratic example lighting the way for the entire Middle East, to the Afghan democratic presidential elections in August of this year, there have been too many perspectives. From all of this, little or nothing has been accomplished.
Just to make sure, we will also consult the serious skeptics. The opinion of ex-General Karl Eikenberry is a characteristic example. Before he entered the diplomatic service, he was the supreme commander of American troops. Now he is the American ambassador in Kabul. In memos to the president, he fiercely opposed sending extra troops. Enforcement would lead to Karzai becoming even more dependent on the Americans and feeling even less encouragement to be the boss in his own country. The recently announced exit strategy would, according to the Western line of thinking, bring Karzai to think differently about the matter. But this is Afghanistan, where different solutions for the problems that exist there are always being found rather than the solutions that seem most obvious to us.
Also, according to the British expert Alex de Waal (Opinion page, November 30), there is no use in sending more troops. Working in and against a labyrinth of shady relations that are determined by corruption and favoritism, it is not possible to fight with the means we consider normal. If Karzai complies with the American demand to combat corruption, it will, under some (but not all) circumstances, lead to undesired effects.
"Loyalty is traded on the basis of relationship, religion and money. The Taliban have shown that a government can cheaply be headed with only the first two. The Americans lean on money only," said Alex de Waal. Imagine the position of our soldiers, in this - by Western standards - web of inconceivabilities. Would you not loose courage after a couple of years of fighting in vain and digging water wells?
We will also consider the opinion of expert Andrej Avetisjan, the Russian ambassador in Kabul. He supports the fact that Obama will send these extra 30,000 men, but believes the goal set by the West to establish a democracy was too ambitious. What does he think of a reconciliation with the Taliban? "In the long run it is possible, but it is a very delicate and slow process. It cannot happen next year. It is very difficult to reach an agreement shortly after fights."
Now, in due time, 140,000 soldiers from the West will try to keep the peace in Afghanistan, nurse democracy, establish a passable administration, further train the Afghan police and defeat the Taliban. And maybe catch Osama bin Laden. If they succeed, they will have finally done their best in a good way. Just one robot plane has to drop a bomb at a school or wedding, and all trouble has been for nothing.
Ministers Verhagen and Van Middelkoop (Defense, CU) are enthusiastic about this new approach, just as they were about earlier approaches. This government agreed with both the Second Chamber and the voters that Dutch soldiers should return home next year. An extension now would mean that we hand them over to the next sea of insecurities. Don't do it. We have been brave enough over the past four years. If it turns out after 6 months that a new window has truly been opened, we can always reconsider.
Acht jaar na het begin van de oorlog in Afghanistan, nadat daar duizenden militairen zijn gesneuveld, burgers bij vergissing gedood, miljarden geïnvesteerd, grote verwoestingen aangericht, heeft president Obama aangekondigd dat hij het probleem radicaal anders gaat aanpakken. Zo samengevat klinkt het als het idee voor een absurdistisch toneelstuk. Maar het is de rauwe werkelijkheid. En daarbij gaat het niet alleen om de toekomst van dit land, maar vooral ook om het politieke leven van de president, de geloofwaardigheid van Amerika als onverslaanbare wereldmacht en misschien ook de mondiale positie van het Westen. Ook daarom worden nu de 30.000 extra soldaten gestuurd. Een nieuw Vietnam moet worden vermeden.
Er is een dringend beroep gedaan op de bondgenoten om een contingent bij te dragen. Minister Verhagen (Buitenlandse Zaken, CDA) is door collega Clinton gebeld met een verzoek van die strekking. Nederland heeft al maanden geleden laten weten dat eind volgend jaar de troepen uit Uruzgan worden teruggehaald. Maar, zal Washington zeggen, dit is een totaal nieuwe situatie. Generaal McChrystal gaat een andere strategie voeren die veel meer op de Nederlandse zal lijken. En het grote verschil is dat Obama een exitstrategie heeft aangekondigd. Eind 2011 zal, hoe dan ook, worden begonnen met het definitief terugtrekken van de Amerikaanse troepen. Daarmee worden voor het eerst de Afghanen onder deze druk gezet. Er komt een einde aan deze zwaar gesubsidieerde bescherming en curatele. Na het vertrek van de laatste Amerikaan zullen ze het zelf moeten opknappen.
Het is een nieuw perspectief. Dat we het nog niet helemaal willen geloven komt niet omdat we twijfelen aan de goede bedoelingen van deze president, maar omdat we de afgelopen acht jaar langzamerhand met nieuwe perspectieven murw zijn gebeukt. Van het vooruitzicht op een Irak dat, bevrijd van Saddam Hoessein, tot lichtend democratisch voorbeeld voor het hele Midden-Oosten zou worden, tot de Afghaanse democratische presidentsverkiezingen, in augustus van dit jaar, allemaal wenkende perspectieven. En van dit alles is weinig of niets terechtgekomen.
Gaan we voor alle zekerheid ook te rade bij de serieuze sceptici. Kenmerkend is de mening van exgeneraal Karl Eikenberry. Voor hij in diplomatieke dienst ging was hij opperbevelhebber van de Amerikaanse troepen. Nu is hij de Amerikaanse ambassadeur in Kabul. In memo’s aan de president heeft hij zich fel verzet tegen het sturen van extra troepen. Versterking zou ertoe leiden dat Karzai nog afhankelijker van de Amerikanen wordt en nog minder aansporing zou voelen om baas in eigen land te worden. De nu aangekondigde exitstrategie zou naar westerse denktrant Karzai op andere gedachten moeten brengen. Maar dit is Afghanistan, waar altijd andere oplossingen voor de daar heersende problemen worden gevonden dan de volgens ons meest voor de hand liggende.
Ook volgens de Britse deskundige Alex de Waal (Opiniepagina, 30 november) heeft het geen zin meer troepen te sturen. In en tegen een doolhof van schemerige verhoudingen die worden bepaald door corruptie en vriendjespolitiek, valt niet te strijden met de middelen die wij als normaal beschouwen. Als Karzai gehoor geeft aan de Amerikaanse eis om de corruptie te bestrijden, heeft dat onder sommige (maar niet alle) omstandigheden een averechts effect. „Loyaliteit wordt verhandeld op basis van verwantschap, geloof en geld. De Talibaan hebben laten zien dat een regering goedkoop kan worden geleid met alleen de eerste twee. De Amerikanen steunen alleen op geld”, aldus Alex de Waal. Stel je de positie van onze soldaten voor, in dit voor een westers bevattingsvermogen web van onbegrijpelijkheden. Zou na een paar jaar van vergeefs vechten en waterputten slaan, je de moed niet in de schoenen zinken?
Nog een mening van een deskundige: Andrej Avetisjan, de Russische ambassadeur in Kabul. Hij is er wel voorstander van dat Obama deze 30.000 man extra stuurt. Maar het Westen heeft de vestiging van de democratie te hoog in het vaandel gehad. Wat denkt hij van een verzoening met de Talibaan? „Het is op den duur mogelijk, maar het is een heel delicaat en langzaam proces. Het kan niet volgend jaar gebeuren. Het is heel moeilijk om kort na gevechten tot een akkoord te komen.” Nu zullen binnen afzienbare tijd 140.000 soldaten uit het Westen in Afghanistan proberen de vrede te bewaren, de democratie moeten opkweken, een passabel bestuur te vestigen, de Afghaanse politie verder op te leiden en de Talibaan te verslaan. En misschien Osama bin Laden vangen. Slagen ze erin dan hebben ze eindelijk op de goede manier hun best gedaan. En er hoeft maar één robotvliegtuigje een bom op een school of een bruiloft te gooien en alle moeite is voor niets geweest.
De ministers Verhagen en Van Middelkoop (Defensie, CU) zijn geestdriftig over de nieuwe aanpak, zoals ze dat ook waren over vroegere manieren van aanpak. Deze regering heeft met de Tweede Kamer en de kiezers afgesproken dat de Nederlandse soldaten volgend jaar terugkomen. Verlenging nu zou betekenen dat we ze uitleveren aan de volgende zee van onzekerheden. Niet doen. De afgelopen vier jaar zijn we moedig genoeg geweest. Als na een half jaar blijkt dat er werkelijk een nieuw perspectief is geopend, kunnen we verder zien.
This post appeared on the front page as a direct link to the original article with the above link
.
It wouldn’t have cost Trump anything to show a clear intent to deter in a strategically crucial moment; it wouldn’t even have undermined his efforts in Ukraine.
You were too hasty by jumping in with the adventurous Bush and his campaign of the plundering of the wealth of a poor undeveloped country.
Now that the spoils are fewer than promised and the effort more demanding than expected you want out too.
Well you made your own bed, now sleep in it.
You were too hasty by jumping in with the adventurous Bush and his campaign of the plundering of the wealth of a poor undeveloped country.
Now that the spoils are fewer than promised and the effort more demanding than expected you want out too.
Well you made your own bed, now sleep in it.