To US from Davutoğlu: Don’t Let Homs Become Another Sarajevo

Published in Milliyet Gazetesi
(Turkey) on 13 February 2012
by Aslı Aydıntaşbaş (link to originallink to original)
Translated from by Dayla Rogers. Edited by Gillian Palmer.
Foreign Affairs Minister Ahmet Davutoğlu is currently in Washington for an urgent meeting regarding Syria and Iran. Rather than America pressuring Turkey about Syria, this time Turkey is pressing America to prevent Homs from becoming “another Sarajevo.”

These are no ordinary times in the Middle East; there’s revolution in Syria and the prospect of an Israeli attack on Iran is making Turkey’s hair stand on end. The marathon of meetings with the White House, Hillary Clinton and the Pentagon that Davutoğlu will undertake today should be seen as anything but ordinary. Rather, it could affect the fate of the Arab Spring and the Mideast in the near future. For this reason, we shouldn’t be surprised that Davutoğlu’s White House meeting is scheduled to last for more than 10 hours or that Hillary Clinton has reserved seven hours for Turkey in her schedule tomorrow. However, a few surprising things do await in this visit. For instance, as a journalist with first-hand experience observing Turkish-American relations, I am accustomed to America presenting a “list of demands” to Turkey, and Ankara responding to those demands broodingly.

“We Cannot Stand By and Watch These Attacks”

This time it is just the opposite. Turkey has a very clear demand for the United States: “Don't let Syria become another Bosnia. We don't want a second Sarajevo on our doorstep.” But, why the warning? Why is Turkey putting “pressure” on Washington because of Syria? The reason is that, despite the official statements and seemingly stern warnings, it doesn't look like the U.S. has any real intention of making a move in Syria. It was hard for me to comprehend this before coming to Washington. Within 48 hours of being here, however, I understood clearly — all of the officials I met with kept explaining to me at length how a buffer zone at the border would not be created as Ankara wanted, how a “humanitarian corridor” to help blockaded cities like Homs and Hama wasn’t possible, how the U.N. wouldn't give permission and how no military personnel would be present at the discussions.

“No Good Option”

“Unfortunately, there is no easy option with Syria,” said a top-level official. He said they hoped Assad would fall on his own as a result of internal uprising. The others all said, similarly, that getting dragged into Syria's civil war by helping the rebels, known as the “Army for a Free Syria,” would be dangerous. They said they didn't know the rebels, that they had no charisma and that there was nothing to be done except exert diplomatic pressure. It may seem strange, but it's almost as if the Obama administration turned to Turkey and said, “Sorry, but this is all we can do. Please overthrow Assad for us.” In an interview with the Washington Post over the weekend, a top-level official said, “What frustrates . . . us is that there are no silver bullets here. There are no good options.” Another official stated that there was no choice but to exert economic pressure on Assad.

The Army for a Free Syria

In short, America doesn't appear prepared to shoulder any responsibility in Syria other than hard statements and soft diplomacy. The option of living side by side with Bashar al-Assad, who kills 30-40 of his own people every day, is no longer acceptable for Turkey. Turkey believes that the U.S. should head up a list of outside countries who should be active — not hopeless — on the Syrian issue. In his communications with the White House today, Davutoğlu will bring a series of alternatives to the table, such as a “Libya-style” intervention or a “coalition of the willing.” Unlike Washington, Ankara believes that the Army for a Free Syria, comprised of deserters from the Syrian military, has gained considerable strength. In communication with the U.S. Congress on Thursday, Davutoğlu told Congress members that the ranks of the Army for a Free Syria had grown to 40,000. The foreign minister also stressed that “humanitarian aid” to Syria's cities is possible. Turkey is also not opposed to a “buffer zone” in places like Idlib near Antakya [in Turkey] or on the border with Jordan, in the event of a rising death toll within Syria and an exodus of refugees. Turkey does not intend, however, to carry out this work on its own. It wants the assistance of the Arab nations and the support of the United States.

Pressure on the U.S. from Turkey

Tomorrow, Davutoğlu will be pressing Hillary Clinton and the White House to restart diplomatic relations with Iran. Ankara hasn't touched this issue for two years, ever since persuading Iran to accept a nuclear swap deal, only to have it rejected by Washington. The probability of Israel making an airstrike on Iran, however, has sent Turkey back into action. It is seeking to bring Iranian Foreign Minister Saleh to the table with Western nations to begin nuclear talks once again. As I said, this is a sight I'm not used to seeing. I've been coming to Washington and observing Turkish-American relations for some time and I've never seen Turkey pressure the U.S. in this way.

What Was a Fight in Congress Last Year Now Brings Hearty Praise

This visit was just full of surprises! I will show you this photo from Washington, just as I found it. Before I came here, I was aware of the popularity that the Arab Spring and the missile shield had brought Turkey. It was a total honeymoon for Tayyip Erdoğan and Obama, who described their relationship as a “friendship.” To tell you the truth, I hadn't expected so much, given that Congress has been badgering Turkey with claims of Armenian genocide and human rights violations.

On Thursday, Davutoğlu met with the “heavy hitters” of Congress: committee chairmen, minority and majority leaders, Committee on Foreign Relations, John McCain, Joe Lieberman and John Kerry. The day was not without its smiles. The meeting with the Committee on Foreign Relations, which had ended harshly the previous year due to the Mavi Marmara incident, ended with talk of Syria and the Arab Spring. One congressional official that I interviewed by email mentioned our minister's “philosophical depth.” Another official praised Turkey, saying, “Mr. Minister, you say you are not a model for the Arab world, but in fact that is how we see you.”

Although they had just seen Davutoğlu a week ago in Munich, “heavy hitters” McCain, Lieberman, and Lindsey Graham insisted on having an hour with him. They then showed him around the Senate. During last year's visit, it was the usual bloodbath with the Committee on Foreign Relations. In the wake of the Mavi Marmara incident, members of Congress leveled heavy criticisms at Turkey. It got to the point that Davutoğlu responded to a California representative by saying, “You cannot speak to a Foreign Minister of the Turkish Republic in this way!” and stormed out of the room.

There Were No Criticisms on the Agenda

This time around, both American and Turkish sources report that Cyprus, freedom of expression in Turkey and relations with Israel didn't even make it onto the agenda! The chair of the House Foreign Affairs Committee, Ileana Ros-Lehtinen, who had previously criticized Turkey over its relations with Israel, this time gave Ahmet Davutoğlu a hug after the meeting. As I said, I have been covering Washington for 40 years and I have never seen a meeting like this. A top-level Turkish diplomat stated, “We are surprised as well. But this atmosphere is the crossroads of the Arab Spring and the erection of the missile shield. A day can come when the winds will blow the other way.”

Until that time, the Turkish government will find the friendship in Washington that was lacking in Brussels.


Dışişleri Bakanı Davutoğlu, İran ve Suriye’de olağanüstü kritik bir toplantı için Washington’da. Suriye konusunda bu kez Amerika Türkiye’ye değil, Türkiye Amerika’ya baskı kuruyor. Dışişleri Bakanı, Washington’a ‘İkinci bir Bosna’ya izin veremezsiniz. Humus Sarajevo’ya dönmesin’ uyarısında bulunuyor


Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu, bugün Amerikan yönetimiyle masaya oturduğunda önlerinde iki büyük dosya olacak: İran ve Suriye.
Orta Doğu’da sıradan bir dönem yaşanmıyor; Suriye’de devrim, İran’da ise Türkiye’nin tüylerini diken diken eden İsrail’in saldırı ihtimali var masada.
Haliyle Dışişleri Bakanı’nın bugün Beyaz Saray, Hillary Clinton ve Pentagon’da yapacağı görüşme maratonu da sıradan olmanın çok ötesinde, yakın dönemde Orta Doğu ve Arap Baharı’nın kaderiyle ilgili olacak.
Bu yüzden de Davutoğlu’nun Beyaz Saray, Dışişleri Bakanlığı’ndaki görüşme maratonunun 10 saati aşıyor oluşuna, Hillary Clinton’un yarınki programında 7 saati Türkiye için bloke etmiş olmasına şaşmamak lazım.
Ancak, bu gezide, şaşılacak şeyler de yok değil. Örneğin yıllardır Türk-Amerikan ilişkilerinin seyrine birebir tanıklık yapan bir gazeteci olarak, genelde ABD’nin Türkiye karşısına bir ‘talepler listesiyle’ çıkmasına, Ankara’nın da kara kara düşünerek bu taleplere karşılık vermesine alışığım.

‘Saldırıları seyredemeyiz’
Bu kez tam tersine Davutoğlu’nun ABD’den net bir talebi var: ‘Suriye’nin Bosna’ya dönmesine izin vermeyin. Sınırımızda ikinci bir Sarajevo istemiyoruz. İç savaş ve sivil halka yönelik saldırıları seyredemeyiz.’
Bu uyarı neden? Türkiye neden Suriye konusunda Washington üzerinde ‘baskı’ kuruyor? Çünkü, medyaya yansıyan demeçler ve sert gözüken uyarıların aksine, ABD yönetimi Suriye konusunda kapsamlı bir adım atmaya niyetli gözükmüyor.
Washington’a gelmeden kavramakta güçlük çektiğim bu gerçeği, ABD başkentinde 48 saat geçirdikten sonra net bir biçimde gördüm. Görüştüğüm ABD’li yetkililer, uzun uzadıya Suriye’de neden Ankara’nın istediği tarz bir ‘tampon bölge’ yaratılamayacağını, neden içerde Humus gibi, Hama gibi abluka altındaki şehirlere yardım götürecek ‘insani koridorun’ mümkün olmadığını, neden BM’den herhangi bir izin çıkmayacağını, neden askeri seçeneğin masada olamayacağını anlatıp durdular.

İyi seçenek yok
‘Suriye’de kolay seçenek yok maalesef’ diyen üst düzey bir yetkili, Esad rejiminin içerdeki isyanla kendi kendine düşebileceğini umut ettiklerini söyledi. Diğerleri de benzer bir biçimde Suriye’nin iç savaşa sürüklendiğini, Türkiye merkezli muhaliflerden oluşan ‘Özgür Suriye Ordusu’na yardım yapmanın çok tehlikeli olduğunu, muhalefeti tanımadıklarını, muhaliflerin karizmatik olmadığını, diplomatik baskı dışında yapılacak bir şey olmadığını söyledi.
Yani garip kaçmasa açıkça Türkiye’ye dönüp ‘Bizden bu kadar hadi nolur siz deviriverin Beşar Esad’ı’ diyecek Obama yönetimi...
Washington Post’a haftasonu konuşan üst düzey bir Amerikalı yetkili, ‘Maalesef burada sihirli bir formül yok. İyi bir seçenek yok karşımızda’ dedi. Bir başkası da şu an sadece Esad rejimi üzerinde ekonomik baskı kurmak dışında bir seçenek olmadığını söyledi.

Özgür Suriye Ordusu
Kısacası Amerikalılar sert demeçler ve yumuşak diplomasi dışında Suriye konusunda ‘elini taşın altına koymaya’ niyetli gözükmüyor.
Bu durum, yani her gün minimum 30-40 kişinin öldüğü bir ülkede Beşar Esad’la yanyana yaşamak seçeneği, Ankara açısından artık kabul edilir değil. Türkiye, başta ABD olmak üzere dış dünyanın Suriye konusunda ‘çaresizlik’ değil aktif rol oynaması gerektiğini düşünüyor.
Davutoğlu da bugün Beyaz Saray ve Amerikan hükümetiyle yapacağı temaslarda, başta ‘Libya benzeri’ bir ‘gönüllüler koalisyonu’ kurulması olmak üzere bir dizi alternatifi gündeme getirecek.
Ankara, Washington’dan farklı olarak Suriye ordusundan ayrılan askerlerden oluşan Özgür Suriye Ordusunun ülke içinde ciddi bir güç haline geldiğini düşünüyor.
Davutoğlu, perşembe günü Kongre’deki temaslarında Amerikalı vekillere ordudan koparak Özgür Suriye Ordusu’na katılan asker sayısının 40 bine ulaştığını söyledi. Dışişleri Bakanı aynı zamanda Suriye şehirlerine ‘insani yardımın’ mümkün olduğunu vurguladı.
Türkiye, içerideki ölümlerin artması ve insan göçünün başlaması durumunda Antakya yakınındaki Idlib ya da Ürdün sınırında bir ‘tampon bölge’ oluşturulması seçeneğine karşı değil. Ancak, bunu tek başına yapmaya niyetli değil; ancak Arap ülkeleriyle birlikte ve ABD’nin de desteğiyle yapmak istiyor.

Türkiye’den ABD’ye baskı
İran konusunda da Davutoğlu, yarın Hillary Clinton ve Beyaz Saray’a yeniden diplomasi trafiğini başlatmak için ısrarcı olacak. İki yıl önce Tahran’ı nükleer takas anlaşmasına ikna ettikten sonra Washington tarafından reddedilince ağzı yanan Ankara, iki yıldır bu konudan uzak durmuştu. Ancak, son dönemde İsrail’in İran’a yönelik bir hava saldırısı olasılığı, Ankara’yı yeniden harekete geçirdi.
Türkiye, İran Dışişleri Bakanı Salihi’yi Batı ülkeleriyle bir araya getirip yeniden müzakere masasına oturtmayı, nükleer konuda bir kez daha pazarlık başlatmayı hedefliyor.
Dedim ya, pek alışık olmadığım bir gezi bu. Uzun yıllardır Washington’a gelirim, uzun yıllardır Türk-Amerkan ilişkileri üzerine yazıyorum; ama ilk kez Ankara’nın Washington üzerinde ‘baskı kurduğuna’ tanık oluyorum.
ya, yıllardır Türk-Amerikan ilişkilerini bire bir izleyen bir gazeteci için bile sürprizlerle dolu bir gezi bu.
Bakın Washington’da gördüğüm fotoğrafı olduğu gibi aktarayım.
Buraya gelmeden, füze kalkanı ve Arap Baharı nedeniyle Ankara’nın Washington’daki popülaritesinin yükseldiğinin farkındaydım. İkili ilişkilerin kimyası, biraz da Barack Obama ve Tayyip Erdoğan arasında, Obama’nın ‘dostluk’ diye tanımladığı yakınlık nedeniyle tam bir balayı döneminde. Ama açıkçası bu kadarını ben bile beklemiyordum!
Yıllardır Kıbrıs’tan Ermeni soykırımı iddiaları ve insan hakları ihlallerine kadar bir çok konuda Türkiye’ye kök söktüren Kongre’yi ele alalım....
Ağır topları ziyaret etti
Ahmet Davutoğlu, Perşembe günü Amerikan Kongresi’nde önemli komisyonları, azınlık ve çoğunluk liderleri, dış ilişkiler komitesini ve John McCain, Joe Lieberman, John Kerry gibi Amerikan siyasetinin ‘ağır toplarını’ ziyaret etti.
Gülücüklerin eksilmediği bir günden söz ediyoruz...
Geçen yıl Mavi Marmara nedeniyle neredeyse ‘kavgalı’ ayrıldığı dış ilişkiler komitesinde, bu yıl Suriye ve Arap Baharı konuşuldu. Email üzerinde görüş aldığım bir Kongre yetkilisi, bakanın ‘felsefi derinliğinden’ söz etti. Bir başka Amerikalı yetkili toplantıdaki övgü dolu sözlerini, ‘Sayın Bakan siz biz Arap dünyası için model değiliz diyorsunuz ama biz sizi model olarak görüyoruz’ diye tamamlamış. Kongre’nin ağır toplarından McCain, Lieberman, Lynsey Graham, geçen hafta Münih’te görüşmüş olmalarına karşın Davutoğlu’yla yeniden bir saat oturmakta ısrar ettiler. Ardından ısrarla Senato’yu gezdirdiler.
Oysa Davutoğlu’nun geçen yıl ABD Kongresi’ni ziyaret ettiğinde, Temsilciler Meclisi Dış İlişkiler Komitesi’yle adeta kanlı bıçaklı olmuş, Mavi Marmara sonrası yaşanan toplantıda Amerikalı vekiller Türkiye’yi yoğun bir biçimde eleştirmişlerdi. O kadar ki, Davutoğlu Kaliforniyalı bir vekilin İsrail uyarılarını sert çıkarak ‘Türkiye Cumhuriyeti dışişleri bakanına böyle konuşamazsınız’ demiş ve odadan çıkmıştı.
Eleştiriler gündeme gelmedi
Bu kez aynı komitede ne oldu derseniz, hem Türk hem de Amerikalı kaynaklar, bırakın eleştiriyi, Kıbrıs, Türkiye’de ifade özgürlüğü ve İsrail’le ilişkilerin gündeme bile gelmediğini söyledi!
Daha önce İsrail konusunda Türkiye’yi eleştiren Dışişleri Komitesi Başkanı Ileana Ros Lehtinen, bu kez hızını alamayıp toplantı sonrasında Ahmet Davutoğlu’na sarılıverdi.
Dedim ya, kırk yıldır Washington’a gelirim, ben böyle muhabbet görmedim.
Üst düzey bir Dışişleri yetkilisi ‘Biz de şaşırıyoruz. Ama bu hava Arap Baharı ve füze kalkanı nedeniyle konjonktürel. Gün gelir tersine de dönebilir’ diyor.
Ama o zamana kadar, hükümet açısından Brüksel’de bulamadığı dostluk, Washington’da var.
This post appeared on the front page as a direct link to the original article with the above link .

Hot this week

Austria: Trump’s Peace Is Far Away

Australia: Donald Trump Is So Convinced of His Mandate that He Is Battling the Courts

Japan: Will the Pressure on Harvard University Affect Overseas Students?

Germany: Horror Show in Oval Office at Meeting of Merz and Trump

Hong Kong: From Harvard to West Point — The Underlying Logic of Trump’s Regulation of University Education

Topics

Germany: Horror Show in Oval Office at Meeting of Merz and Trump

Hong Kong: From Harvard to West Point — The Underlying Logic of Trump’s Regulation of University Education

Spain: Trump to Students — ‘Don’t Come’

Japan: Will the Pressure on Harvard University Affect Overseas Students?

Mexico: From Star Wars to Golden Domes

Germany: US Sanctions against the EU

Austria: Whether or Not the Tariffs Are Here to Stay, the Damage Has Already Been Done*

Germany: Trump’s Tariff Policy: ‘Dealmaker’ under Pressure

Related Articles

Turkey: America Is on Pins and Needles: Who Will Win?

Israel: Trump Wants To Sell Warplanes to Turkey and This Is Bad News for Israel

Turkey: Predecessors’ Fate Looms over Trump’s Dangerous Path

Turkey: Rift in the Trans-Atlantic Alliance Is Growing

Turkey: Unreliable Ally: Will NATO Be Dissolved During Trump’s 2nd Term?

1 COMMENT

  1. It seems to me that there is more than one way to intervene here — more options than riding into Syria, guns blazing (which would, of course, require the approval of the UNSC). So maybe Turkey should step up to the plate, because the U.S. is slowly but surely withdrawing from the greater Middle East and environs. A power vacuum is being created: is there a rational actor in the region who can fill it? (The “rational” qualification pretty much eliminates Israel as a candidate.)