Barack Hussein Obama’s speech to the Muslim world has been long awaited and the president has redeemed his election promise admirably.
Obama’s effort to speak with the Islamic world rather than to them was especially commendable. Simultaneously, the speech also addressed the West and his fellow Americans. A major theme of the administration’s foreign policy has been mutual respect and a hard fight against prejudice and this speech brought those values into practice.
With this speech, the leader of the still most powerful nation in the world regained an important part of the moral authority the US has lost over the past years because of its high-handed performance in Iraq, Afghanistan and regarding Guantanamo Bay prison.
His message was this: we all share this world and we have a responsibility to act accordingly. It has become all too clear that an event in one part of the world has global and far-reaching consequences. Those who expected concrete plans for action were wrong; Obama asked, even demanded, responsibility of all those involved, be they Muslims, Christians and Jews.
The American President displayed a great understanding of the historical weight of the times. He presented detailed descriptions of the problems with which the world community, Muslim and non-Muslim, is confronted: violent extremism, the conflict in the Middle East, nuclear weapons, failing democracy, declining religious freedom and women's rights. At the same time, he remained humble, saying the US cannot repair these damages on its own, he cannot do it alone and quick solutions are not available.
Obama was, at times, painfully honest. He unambiguously spoke out in favor of the two-state solution for Palestinians and Israeli and he summoned Israel (with whom the US is 'inextricably bound') to stop the expansion of settlements. He condemned anti-Semitists and Holocaust deniers, but at the same time underlined the suffering of the Palestine people. With an emotional reference to the civil rights movement of black Americans, he called up the Palestinians to give up violence: 'That is how moral authority is achieved'.
Some will describe Obama as too optimistic or messianic. But his honesty, sincere intentions and inspiring message make him more than just the president of the United States but a true world leader.
Naar de toespraak van Barack Hussein Obama tot de moslimwereld was lang uitgekeken. De president loste deze belofte uit zijn verkiezingstijd gloedvol in.
Bijzonder waardevol was dat Obama niet tégen de islamitische wereld sprak, maar mét hen. Tegelijkertijd sprak hij ook tot het Westen, en tot zijn mede-Amerikanen. Het wederzijds respect, en het bestrijden van vooroordelen tussen volken en groepen gelovigen waartoe hij opriep, bracht hij daarmee zelf meteen in praktijk.
Met deze toespraak herwon de leider van nog altijd het machtigste land ter wereld weer een belangrijk deel van de morele autoriteit, die de VS de afgelopen jaren verloren door eigenmachtig optreden, onder meer in Irak en in Guantánamo.
Wij allen delen deze wereld - waar een daad op de ene plek gevolgen kan hebben aan de andere kant van de wereld -, en dat schept volgens Obama een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Wie in de toespraak concrete actieplannen verwachtte, zat ernaast: Obama vroeg, eiste soms zelfs eigen verantwoordelijkheid van alle betrokkenen, moslims, christenen en joden.
Obama getuigde van historisch besef bij zijn gedetailleerde beschrijvingen van de problemen waarmee de wereldgemeenschap, moslim en niet-moslim, zich geconfronteerd ziet: gewelddadig extremisme, het conflict in het Midden-Oosten, nucleaire wapens, en tekort schietende democratie, religieuze vrijheid en vrouwenrechten. Tegelijkertijd bleef hij deemoedig: de VS kunnen het niet alleen, hij kan het zeker niet alleen, en snelle oplossingen zijn niet voorhanden.
Obama demonstreerde een - voor vriend en vijand - soms pijnlijke eerlijkheid. Zo sprak hij zich ondubbelzinnig uit voor de twee-staten-oplossing voor Palestijnen en Israëliërs en riep hij Israël (met wie de VS ’onlosmakelijk verbonden’ zijn) te stoppen met het uitbreiden van de nederzettingen. Hij veroordeelde antisemieten en holocaustontkenners, maar onderstreepte tegelijkertijd het lijden van het Palestijnse volk. Met een emotionele verwijzing naar de burgerrechtenbeweging van zwarte Amerikanen riep hij de Palestijnen op af te zien van geweld: ’Dat is hoe morele autoriteit tot stand komt’.
Sommigen zullen Obama te optimistisch noemen, of messiaans. Maar zijn eerlijkheid, oprechte intenties en inspirerende boodschap maken hem tot meer dan alleen de president van de Verenigde Staten; een echte wereldleider
This post appeared on the front page as a direct link to the original article with the above link
.
[T]he Republican president managed to make the meeting revolve around his interests — the debate about the 5% — and left out ... the White House’s attitude toward the Kremlin.