The Remarkable Entrance of the ‘HillPublicans’

<--

weblog THE PRESIDENT’S MAN

De opmerkelijke intocht van de HillPublicans

dinsdag 25 maart 2008 13:21

Het is alsof Marcel van Dam in de Volkskrant oproept om bij de volgende verkiezingen toch vooral op Geert Wilders te stemmen.

Amerika kent sinds kort het verschijnsel van de zogenoemde HillPublicans. Dat zijn Republikeinen die bij de Democratische voorverkiezingen (dat is in een aantal staten mogelijk) op Hillary Clinton stemmen.

Reagan

In de woordcombinatie HillPublicans valt een analogie met Reagan Democrats te ontdekken. De laatste waren van oudsher Democratisch stemmende vaderlandslievende blanke fabrieksarbeiders die rond 1980 genoeg hadden van het modieuze linkse gedoe in hun partij en zich aangetrokken voelden tot de persoon van Ronald Reagan en de waarden die hij vertegenwoordigde.

Bij de HillPublicans is van enige sympathie voor Hillary Clinton geen enkele sprake. Het gaat bij hen uitsluitend om een tactische stem. Bekende rechtse radiopresentatoren zoals Rush Limbaugh, die het idee van de HillaryPublican, sterk propageren, gaan er vanuit dat hoe langer de strijd in het Democratische kamp tussen Barack Obama en Hillary Clinton duurt, hoe venijniger zij zal worden.

Verdeeldheid

Dit schouwspel van langdurige verdeeldheid bij de Democraten zal de kiezer deze herfst, zo luidt de redenering, van de weeromstuit in de armen van de Republikeinse kandidaat John McCain drijven.

De senator uit Arizona werd zonder al te veel bloedvergieten in zijn partij reeds in februari genomineerd.

De publicist Ann Coulter, de blonde wraakgodin van rechts Amerika, was overigens zo verontwaardigd dat de keuze op de gematigde McCain gevallen was, dat ze verklaarde op 4 november met twee vingers tegen haar neus gedrukt op Hillary Clinton te zullen stemmen. Toch kunnen wij Ann Coulter niet echt een HillPublican noemen. Haar stem op de senator uit New York komt immers voort uit overwegingen van ideologische aard.

Doordat Obama qua aantal gedelegeerden nog steeds een grote voorsprong heeft op Clinton, moet hij, die de strijd tussen hen zo lang mogelijk wil rekken, de vrouw van Bill zien te helpen waar hij kan.

Bordeelbezoek

Volgens de Britse zondagskrant The Observer vertelde Rush Limbaugh zijn luisteraars onlangs dat hij zoveel mogelijk disruptie in de Democratische partij wilde zien. Overigens moet Limbaugh met zijn oproep tot steun aan Hillary – te vergelijken met de paus die aanzet tot meer bordeelbezoek- toch even hebben geslikt. Of zelfs dat niet?

Want juist Limbaugh doet het sinds 1990 voorkomen of Hillary Clinton een politiek stinkdier is, een beroepsleugenares, een vrouw met de uitstraling van twee witte badkamertegels en een regelrechte ramp voor het land. Variaties op dit thema worden door Limbaugh sinds Hillary kandidaat is weer wekelijks de ether ingeslingerd.

Negatieve gevoelens

Tijdens de voorverkiezingen in Mississippi was, volgens een analyse, een kwart van Clintons kiezers Republikein. Obama won daar ruimschoots vanwege het grote aantal zwarten. Maar zijn zege was nog overtuigender geweest zonder de Republikeinse stemmen. Eén schatting houdt het aantal HillPublicans in Mississippi op veertigduizend.

Een door de Houston Chronicle geciteerde jurist had nog weer een andere overweging gehad. Hij had voor het eerst van zijn leven meegedaan met een Democratische voorverkiezing en op Hillary gestemd. Dat alles in de overtuiging dat alleen door de negatieve gevoelens die zij opwekt zijn Republikeinse partijgenoten deze herfst voldoende in aktie zullen komen.