The Mega-Mosque in New York Is Not a Mosque

<--

De ophef over het islamitische centrum op Manhattan is niet terecht. Het wordt een uniek cultureel instituut.

De discussie over de zogenaamde megamoskee die vlakbij Ground Zero zal verrijzen, houdt de gemoederen overal in de wereld bezig. Om de bouw van dit centrum tegen te houden, hanteren radicale tegenstanders drogredenen en valse beelden. Omdat de aanslagen op 11 september 2001 diepe sporen hebben achtergelaten in het hart van New York mag er op loopafstand geen gebouw komen waar Amerikaanse moslims ook God eren. Het zou een enorme dreun zijn in het gezicht van de slachtoffers. En een belediging voor de nabestaanden die rouwen om hun omgekomen dierbaren. Maar het gaat hier helemaal niet om de bouw van een moskee. Het gaat om een groot buurthuis, zonder koepel en minaret.

Dat veel Amerikanen een moskee bij Ground Zero niet zien zitten, begrijp ik volkomen. Ik zou als Amerikaan ook tegen elk gebedshuis protesteren op de plek waar 3000 mensen zijn vermoord, of het nu gaat om een moskee, kerk, synagoge of hindoetempel. Dat past niet op een begraafplaats. Deze plek behoort voor altijd een monument te zijn, ter herinnering aan alle vermoorde burgers, moslims en niet-moslims die ongewild voor onze vrijheid zijn gestorven.

Ik heb de oprichters van dit centrum, imam Feisal en zijn vrouw Daisy Khan, een paar keer ontmoet. Op hun uitnodiging bezocht ik conferenties van ’Muslim Leaders of Tomorrow’ in Kopenhagen in 2006 en in Katar in 2009. Ik sprak daar over integratie van moslims in het Westen, hoe belangrijk het is om vrij te denken en dat we zelf vaker in de spiegel moesten kijken voordat we het Westen de schuld geven van de negatieve beeldvorming van de islam. Ik heb hen leren kennen als gedreven, gastvrij en met een open geest. Ik heb aan tafel gezeten met imam Feisal terwijl er wijn werd geschonken. Zelf dronk hij niet, maar hij velde geen oordeel over moslims die wel dronken. Zijn vrouw is een ondernemende idealist. Zij strijdt al jaren voor de emancipatie en gelijke rechten van alle moslima’s.

Zij willen nu in hun woonplaats New York een cultureel centrum realiseren waar ook niet-moslims welkom zijn. Daar kan iedereen komen bidden of mediteren maar ook zwemmen, lezen, sporten of genieten van muziek. Zo’n islamitisch centrum is uniek. Nergens ter wereld bestaat zo’n instituut met een gebedshuis dat zoveel faciliteiten biedt. Het zal ook een herdenkingsmonument bevatten voor de slachtoffers van 11 september.

Waarom spreken de felste tegenstanders van de bouw van een ’supermoskee’? Dat is een verdraaiing van de feiten. Met uitspraken als ’this mosque celebrates our murders’ spelen ze erg op de emoties die veel Amerikanen hebben rond de aanslagen van 11 september. Ze proberen met een vals beeld medestanders te werven voor hun standpunt.

Natuurlijk is er de vrijheid om te zeggen wat je vindt en te geloven wat je wilt. Het zijn deze vrijheden waar de VS om bekendstaan. Terroristen verachten vrijheid. Door aanslagen te plegen willen ze een wig drijven tussen moslims en niet-moslims. De komst van een islamitisch centrum dat een toleranter islam gaat promoten en de dialoog wil bevorderen, is een doorn in het oog van deze extremisten.

Geert Wilders doet op 11 september in New York mee aan deze hetze. Hij is daar op uitnodiging van Amerikaanse geestverwanten die vechten tegen islamisering en een hekel hebben aan president Obama. Omdat zijn tweede naam Hussein is, zien zij hun president als een djihadist.

We mogen nooit zwichten voor de druk en de irrationele argumenten van welke extremisten dan ook, of zij nu de islam of het Westen intens haten. De komst van zo’n islamitisch multifunctioneel centrum in New York is het beste bewijs dat in de VS vrijheid voor iedereen geldt. En dat moet zo blijven, want dat heeft deze natie zo groots gemaakt.