Obama Needs To Convince the World; What Is the Weinberger Doctrine?

<--

Obama musi przekonać świat

Co to jest doktryna Weinbergera?

Amerykański sekretarz stanu, John Kerry przedstawił w Waszyngtonie graniczące ze stuprocentową pewnością dowody zbrodni wojennej reżimu syryjskiego, podał dokładną liczbę ofiar broni chemicznej, a nawet – z dokładnością do kilku metrów – mapę miejsc na przedmieściach Damaszku, gdzie ładunki wybuchły.

The U.S. Secretary of State – John Kerry, with almost 100-percent certainty, presented evidence of the war crime committed by the Syrian regime, he gave the exact number of ‘chemical victims’ and he even presented – exact to every meter detail – a map of places in the suburbs of Damascus, where the explosions took place.

Mimo to, większość opinii publicznej w Europie, a nawet w samej Ameryce ocenia te dowody sceptycznie, a już na pewno nie popiera uderzenia militarnego na armię syryjską. Ważne dziś jest nie to co się dzieje naprawdę, ale co ludzie o tym myślą. Obama znalazł się w impasie. Po tak brutalnym ataku chemicznym powinien jakoś zareagować, przecież USA tak często podkreślają swą rolę przywódczą w świecie. Amerykański prezydent nie może naśladować Władimira Putina, który – w ostatnich dniach nabrał wody w usta. Z drugiej strony Waszyngton – wobec fali antyamerykanizmu w świecie – nie powinien ryzykować riposty, która nie ma jasno określonych celów i obliczalnych konsekwencji.

Obecnym wydarzeniom ironicznie przygląda się zza grobu Caspar Weinberger, minister obrony za Nixona i Reagana. Ameryka – po dotkliwej i krwawej porażce w wojnie w Wietnamie rozważała wtedy argumenty za i przeciw interwencji w Libanie. Weinberger – dla Kongresu amerykańskiego sformułował wówczas sześć stosunkowo precyzyjnych warunków, które trzeba spełnić, by wysłać amerykańskich żołnierzy na jakąkolwiek wyprawę zagraniczną. Te kryteria nazwano doktryną Weinbergera. Od tego czasu powinno być wszystkim wiadomo, że demokracja nie powinna sięgać po rakiety i samoloty bez sprzyjającego nastawienia telewizji, a w każdym razie bez poparcia opinii publicznej. W istocie „doktrynę Weinbergera” z 1985 roku zredagował głośny potem generał Colin Powell, późniejszy sekretarz stanu USA, ten sam, który przedstawił światu „dowody” na istnienie broni masowego rażenia w Iraku. Te dowody, albo raczej ich brak, odbijają się dziś czkawką na dzisiejszej sytuacji w Syrii.

Broń chemiczna budzi przerażenie i odrazę, a jej użycie – powszechne potępienie. Gdyby na forum Narodów Zjednoczonych zaproponować rezolucję potępiającą użycie broni chemicznej w ogóle – nie byłoby państwa, które głosowałoby przeciw. Co innego riposta, choćby w formie ograniczonej akcji. Dziś doktryna Weinbergera nabiera wymiaru globalnego. Ameryka, jeśli chce odgrywać rolę przywódczą, musi przekonać nie tylko amerykańską, ale i światową opinię publiczną do swoich racji. A jeśli świat nie chce tego słuchać, niech ludzie powiedzą głośno: zostawmy tragedię syryjską samej sobie. Będziemy się tylko jej przyglądać w telewizji.