Senator John McCain, the Republican presidential candidate, hopes firmly that the battle between the Democrats will last until August. Whom will he take on later in the finals? Senator Hillary Clinton or Senator Barack Obama?
Puzzle
This puzzle will eventually be resolved, but the battle can never last long enough for him.
While the two are fighting each other long and hard, McCain can play the role of the wise statesman who seems to have no other care than the welfare of America.
Homemaker
This week, McCain travels with a delegation from the Senate Committee on Military Affairs to the Middle East and to Europe. Mrs. Clinton is also a member of that committee, but it was impossible for her to travel. She has to fight day-in, day-out for the vote of every homemaker in Pittsburg and of every factory worker in Trenton, Pennsylvania. On 22 April, crucial Democratic primaries are being held there.
While McCain nibbles on a croissant in company of French President Nicolas Sarkozy, Hillary Clinton is holding a working breakfast with 600 domestic helpers in Philadelphia. The difference suggests the delightful position the 71-year-old senator finds himself in.
Quiet
Prior to his departure to Iraq and Europe, McCain mentioned a couple of areas where his presidency would differ from that of President George W. Bush. After his return he will give an important speech in California on foreign policy. Protocol requires a quiet attitude during [foreign] travel.
An American presidential candidate in Paris or London does not desert his own president, especially not when the two men are from the same party.
Maltreated
Prior to his departure, McCain--himself the victim of prolonged torture in Hanoi--said that under his presidency no one who is in American captivity will be maltreated.
He intends to close the Guantanamo detention center and to bring the prisoners to Fort Leavenworth, Kansas. Furthermore, McCain strives to reach an agreement on combating global warming, provided that India and China also participate.
Warmongering
Although Sarkozy and the German Chancellor Angela Merkel have a more positive attitude toward America than their predecessors, West Europeans may still be in for a surprise. McCain’s tone toward Iran, North Korea and even Russia is quite a bit more bellicose than that of George Bush. And his foreign policy is often already described in Europe as “warmongering.”
McCain has always been a great advocate of the war in Iraq, an intervention that never became popular in Europe. In America, that dislike is strongly muted because of the success of the troop increase (The Surge) in 2007, a bold action where McCain took on the role of some kind of godfather.
Initially, and strangely enough, McCain was anything but an interventionist. In 1990, when President Saddam Hussein overpowered Kuwait, McCain felt that the recapture of that country was not worth the life of a single American soldier.
Spring
But this spring he has said that, as long as it doesn’t cost additional American lives, the United States would stay in Iraq one hundred years, if necessary. The only problem is that this presence continues to cost America lives (last week, five more in Bagdad).
It is a pronouncement that his opponent, whoever that may be, can remind him of over and over again this fall.
ELSEVIER.NL
WEBLOG
Kan John McCain Europa achter zich krijgen?
dinsdag 18 maart 2008 12:36
Senator John McCain, de presidentskandidaat voor de Republikeinen, hoopt vast dat de strijd bij de Democraten tot augustus voortduurt. Tegen wie zal hij het straks opnemen in de finale? Tegen senator Hillary Clinton of tegen senator Barack Obama?
Raadsel
Ooit zal dit raadsel opgelost worden, maar dat gevecht kan hem niet lang genoeg duren.
Terwijl die twee elkaar al lang en hevig bevechten, kan McCain nu al de rol van de wijze staatsman spelen, die geen andere zorg lijkt te kennen dan het welzijn van Amerika.
Huisvrouw
Deze week maakt McCain met een delegatie uit de commissie voor militaire zaken uit de Senaat een reis naar het Midden-Oosten en West-Europa. Mevrouw Clinton is ook lid van die commissie, maar zij kon onmogelijk mee op reis. Zij moet dag in dag uit vechten voor de stem van elke huisvrouw in Pittsburgh en voor die van elke fabrieksarbeider in Trenton, Pennsylvanië. Daar worden op 22 april cruciale Democratische voorverkiezingen gehouden.
Terwijl McCain een croissantje oppeuzelt in het gezelschap van de Franse president Nicolas Sarkozy, houdt Hillary Clinton een werkontbijt met zeshonderd thuishulpjes in Philadelphia. Het verschil geeft de riante positie van de 71-jarige senator aan.
Ingetogen
Voor zijn vertrek naar Irak en Europa noemde McCain een paar punten waarop zijn presidentschap zou afwijken van dat van president George W. Bush. Na zijn terugkomst zal hij in Californië een belangrijke rede houden over het buitenlandse beleid. Tijdens de reis zelf vraagt het protocol om een ingetogen houding.
Een Amerikaanse presidentskandidaat in Parijs of Londen valt zijn eigen president niet af, zeker niet als de heren van dezelfde partij zijn.
Mishandeld
Voor zijn vertrek heeft McCain, zelf het slachtoffer van langdurige martelingen in Hanoi, gezegd dat onder zijn presidentschap niemand zal worden mishandeld die zich in Amerikaanse gevangenschap bevindt.
Hij is van plan het detentiekamp Guantanamo te sluiten en de gevangenen over te brengen naar Fort Leavenworth in Kansas. Verder streeft McCain naar een overeenkomst over het tegengaan van de opwarming van de aarde, op voorwaarde dat ook India en China meedoen.
Oorlogszuchtig
Al staan Sarkozy en de Duitse bondskanselier Angela Merkel veel positiever tegenover Amerika dan hun voorgangers, toch kunnen de West-Europeanen wel eens voor een verrassing komen te staan. De toon van McCain tegenover Iran, Noord-Korea en zelfs Rusland, is een stuk strijdlustiger dan die van George W.Bush. En diens buitenlandse beleid wordt in West-Europa al dikwijls als ‘oorlogszuchtig’ omschreven.
McCain is altijd een groot voorvechter van de oorlog in Irak geweest, een interventie die in Europa nooit populair is geworden. In Amerika wordt die afkeer op dit moment sterk gedempt vanwege het succes van de troepenvermeerdering (The Surge) van 2007, een stoutmoedige actie waarbij John McCain als een soort peetvader optrad.
Aanvankelijk was McCain merkwaardig genoeg allesbehalve een interventionist. In 1990, toen president Saddam Hoessein Koeweit overmeesterde, achtte McCain de herovering van dat land nog niet het leven van één enkele Amerikaanse soldaat waard.
Lente
Maar deze lente heeft hij gezegd dat, zolang het maar geen Amerikaanse levens kost, de Verenigde Staten desnoods honderd jaar in Irak zullen blijven. Het probleem is alleen dat die aanwezigheid nog steeds Amerikaanse levens kost (vorige week nog vijf in Bagdad).
Het is een uitspraak waaraan zijn tegenstander, wie dat ook is, hem deze herfst tot vervelens toe zal herinneren.
This post appeared on the front page as a direct link to the original article with the above link
.