Dirty Ways

<--

Dateline USA: Vuile manieren

08/03/11, 14u25

Republikeinen in het Amerikaanse parlement dienden vorige week een wetsvoorstel in dat het Environmental Protection Agency (EPA, zeg maar het milieuministerie) zou verbieden om de uitstoot van broeikasgassen te reguleren. Dat is sinds de Republikeinse aardverschuiving bij de verkiezingen van vorig jaar een zoveelste uiting van suïcidale stupiditeit.

Sinds ze de meerderheid heroverden in het Huis van Afgevaardigden en een groot aantal nieuwe gouverneurszetels binnenhaalden, hebben de Republikeinen een frontale aanval ingezet op het milieubeleid in de VS. Hun recente federale begrotingsvoorstel houdt het dan ook lang niet alleen bij het kortwieken van de EPA.

Een greep uit het aanbod: fondsen voor het beschermen van zalm in de baai van San Francisco en het zuiveren van rioolwater dat in meren in Florida terechtkomt zouden afgeschaft worden. Regels om kwikvervuiling tegen te gaan, worden verslapt. Als klap op de vuurpijl wordt ook een einde gemaakt aan de praktijk om honderden miljoen dollars van olierechten te gebruiken voor natuurparken.

Maar het is dus vooral de strijd tegen klimaatverandering die de toorn van de Republikeinen wekt. Senator James Inhofe uit Oklahoma noemde dat ooit het grootste bedrog dat ooit gepleegd was op het Amerikaanse volk. Bijgevolg willen de Republikeinen nu niet alleen het budget intrekken voor de klimaatadviseur in het Witte Huis, maar ook voor de gezant van Buitenlandse Zaken op de klimaatonderhandelingen van de VN.

Dat mag niet verwonderen, want het ontkennen van klimaatverandering is de laatste paar jaar een conditio sine qua non geworden om het te maken als Republikeins politicus. Wie in die partij een voorverkiezing wil overleven, moet tegen abortus zijn en voor vrij wapenbezit en dient te verkondigen dat global warming een verzinsel is. In het parlement is er dan ook haast geen Republikein meer te vinden die wil toegeven dat de planeet wel degelijk opwarmt door menselijk toedoen.

Want, zo zegt volksvertegenwoordiger John Simkus uit Illinois: “God heeft gezegd dat de aarde niet vernietigd zal worden door overstromingen.” Simkus is lid van de commissie Energie en Milieu.

Sommigen weten nochtans beter, maar kunnen daar in het huidige politieke klimaat niet voor uitkomen. In 2008, toen hij presidentskandidaat was, geloofde senator John McCain bijvoorbeeld wel in global warming. Hetzelfde met potentiële presidentskandidaten voor 2012, zoals de ex-gouverneurs Tim Pawlenty, Mitt Romney en Mike Huckabee.

Maar toen was er dus nog geen Tea Party. Deze beweging, die ondertussen uitvoerig heeft aangetoond dat ze het voetvolk heeft om door te wegen in Republikeinse voorverkiezingen, heeft van het klimaatontkenning één van haar centrale geloofspunten gemaakt en wordt niet toevallig gaande gehouden met geld van fossiele-energiebedrijven.

Voorbeeld bij uitstek: Koch Industries, van de broers Charles en David Koch. Dat is volgens het Center for Responsive Politics een grotere politieke donor dan de oliegigant Exxon Mobil. Eén van de poulains van de Kochs is de nieuwe gouverneur van Wisconsin, Scott Walker – dezelfde die de ambtenarenvakbonden daar hun sociale onderhandelingsrecht wil afpakken. Hij is van plan om het bouwen van windmolens zo goed als onmogelijk te maken, weigerde geld voor een nieuwe hst-lijn die duizenden auto’s van de weg zou halen, en wil allerlei milieuregels versoepelen, onder andere voor fosforvervuiling.

Walker wil zelfs de budgetten voor recyclage van huisvuil in zijn staat te decimeren. Resultaat: heel wat gemeenten zullen zich niet meer kunnen permitteren om te recycleren en duizenden tonnen perfect herbruikbaar glas en blik zullen op de vuilnisbelt terechtkomen.

Heeft dat zin? Natuurlijk niet. Tenzij je alleen op politiek gewin uit bent. Jezelf in milieu- en klimaatzaken als een neanderthaler gedragen, daar vallen nu eenmaal stemmen mee te winnen, want het past in de door de Tea Party opgepookte trend van verzet tegen vermeende hooghartige linkse elites die de gewone Amerikaan willen opleggen hoe hij moet leven.

Om maar te zeggen: spilzucht en vuile manieren zijn een politiek statement geworden in dit land. En zo komt Wisconsin – en bij uitbreiding heel Amerika – dus in zijn eigen vuiligheid te zitten. Wat een wel zeer puberale, zelfdestructieve manier is om de pretentieuze snobs in New York, Boston, San Francisco en Washington een keer goed mores te leren. Pak aan, Obama!