He spent 18 years in prison, 14 of which were on death row, and his execution was scheduled seven times before his innocence was proved. Therefore, the U.S. Supreme Court, voting 5 to 4, rejected the jury’s decision that adjudicated John Thompson with a compensation of $14 million. The decision of the conservative majority of the court, after a motion by Justice Clarence Thomas, was characterized in Slate by Dahlia Lithwick as “one of the meanest Supreme Court decisions ever.” Being more moderate, Andrew Cohen writes at The Atlantic that the decision “reveals outright hostility to the rights of the wrongfully convicted to compensation” for the injustice that was done against them. “You would think such redress would be the least the law could do for men like Thompson,” he adds.
The Supreme Court pronounced that Thompson did not prove that the New Orleans district attorney’s office — that had brought the prosecution and was headed at that time by Harry Connick (father of the famous singer) — strategically did not reveal evidence in favor of the accused. So intentional indifference was not proved and Thompson’s case was an “isolated” mistake; that is why the defendant does not deserve any compensation.... Thompson, who was 24 years old when he was incarcerated and has written a book about his lost years in prison (his story is likely to become a movie), was convicted in 1985 for stealing a car. The prosecutor had used that conviction to also ensure his conviction for the murder, one year earlier, of the son of a rich, white hotel owner. He was sentenced to death, and the date of his execution was scheduled (for the seventh time) in 2000 when, a few weeks earlier, private investigators discovered a blood test that had taken place in relation to the car-stealing case that proved Thompson could not have committed the crime. This test was not used as evidence in court!
This discovery led to a new trial in which new evidence was presented, and in 35 minutes the jury acquitted Thompson of both charges. As followed, the court demanded that the New Orleans district attorney’s office award the wrongfully convicted a compensation of $14 million — a demand that was upheld on appeal. But the conservative majority of the Supreme Court decided to protect the prosecutors from lawsuits, even when they entrap an innocent man intentionally! “If prosecutors’ offices cannot be held accountable under the facts of this case, it is difficult to imagine when they would be accountable,” Thompson’s lawyers commented.
ΤΖΩΝ ΤΟΜΣΟΝ
ΠΡΟΣΩΠΆ Μια άθλια δικαστική απόφαση
ΓΙΩΡΓΟΣ ΆΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ , gangel@dolnet.gr
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 6 Απριλίου 2011
Πέρασε 18χρόνια στη φυλακή, τα 14από τα οποίαστην πτέρυγα τωνµελλοθανάτων, και η εκτέλεσή του είχε προγραµµατιστεί επτά φορές πριν αποδειχθεί η αθωότητά του. Εντούτοιςτο Ανώτατο Δικαστήριο τωνΗΠΑ, µε ψήφους 5 έναντι 4, απέρριψε την απόφαση ενόρκωνπου είχανεπιδικάσειστον Τζων Τόµσον αποζηµίωση 14 εκατοµµυρίων δολαρίων. Η απόφαση της συντηρητικής πλειοψηφίας τουδικαστηρίου, έπειτααπό εισήγηση του δικαστή Κλάρενς Τόµσον, χαρακτηρίστηκε στο «Slate» από την Ντάλια Λίτγουικ «µία από τις πιο άθλιες αποφάσεις που έχει πάρει ποτέ το Ανώτατο Δικαστήριο». Πιο µετριοπαθής, ο Αντριου Κόεν γράφει στο «The Atlantic» ότι η απόφαση «αποκαλύπτει σαφή εχθρότηταγια το δικαίωµα των αδίκως καταδικασθέντων να αποζηµιωθούν» γιατην αδικία που υπέστησαν. «Θαπίστευε κανείς ότιµια τέτοια αποκατάσταση θα ήταντο λιγότερο που θα µπορούσε να κάνει ο νόµος για ανθρώπους όπως ο Τόµσον», προσθέτει.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο Τόµσον δεν απέδειξε πωςη εισαγγελία της Νέας Ορλεάνης, η οποία είχε ασκήσει τη δίωξη και είχε τότε επικεφαλής τον Χάρι Κόνικ (πατέρα του διάσηµου τραγουδιστή), είχε ως τακτική να µην αποκαλύπτει στοιχεία προς όφελος των κατηγορουµένων. Δεν αποδείχθηκε συνεπώς εσκεµµένη αδιαφορία, η περίπτωση του Τόµσον είναι ένα «µεµονωµένο» σφάλµα και γι’ αυτό ο κατηγορούµενος δεν δικαιούται αποζηµίωση... Ο Τόµσον, ο οποίος ήταν 24 χρονών όταν φυλακίστηκε και έχει γράψει βιβλίο για τα χαµένα χρόνιατου στηφυλακή (ηιστορία του είναι πιθανό να γίνει ταινία), είχε καταδικαστεί το 1985 για κλοπή αυτοκινήτου και η εισαγγελία είχε χρησιµοποιήσει την καταδίκη του αυτή για να εξασφαλίσει και την καταδίκη του για τον φόνο, έναν χρόνο νωρίτερα, του γιου ενός πλούσιου λευκού ξενοδόχου. Καταδικάστηκε σε θάνατο και η ηµεροµηνία για την εκτέλεσή του είχε οριστεί (γιαέβδοµη φορά) το2000 όταν, λίγες εβδοµάδες νωρίτερα, ιδιωτικοί ντετέκτιβ ανακάλυψαν ένα τεστ αίµατος που είχε πραγµατοποιηθείστο πλαίσιο τηςυπόθεσης της κλοπής του αυτοκινήτου και αποδείκνυε ότι ο Τόµσον δεν θα µπορούσε να είχε διαπράξει το έγκληµα. Το τεστ αυτό δεν είχε κατατεθεί ως στοιχείο στη δίκη!
Η ανακάλυψηοδήγησε σε νέα δίκη, κατά την οποία παρουσιάστηκαν νέα στοιχεία και, µέσα σε 35 λεπτά, οι ένορκοι αθώωσαν τον Τόµσον και για τις δύο κατηγορίες. Στη συνέχεια, ορκωτό δικαστήριο απαίτησε απότην εισαγγελία τηςΝέας Ορλεάνης να καταβάλει στον αδίκως καταδικασθέντααποζηµίωση14 εκατοµµυρίων δολαρίων– απαίτηση που επικυρώθηκε και σε δεύτερο βαθµό. Οµως η συντηρητική πλειοψηφία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αποφάσισε να προστατεύσει τους εισαγγελείς απόαγωγές, ακόµη κιόταν παγιδεύουν εσκεµµένα έναν αθώο! «Αν οι εισαγγελείς δεν είναι δυνατό να κληθούν να λογοδοτήσουν βάσει τωνγεγονότωναυτής τηςυπόθεσης,δύσκολα φαντάζεται κανείς πότε θα κληθούν να λογοδοτήσουν», υπογράµµισαν οι δικηγόροι του Τόµσον.
This post appeared on the front page as a direct link to the original article with the above link
.