Under Constant American Surveillance

Published in Imerisia
(Greece) on 9 July 2014
by G.Kapopoulos (link to originallink to original)
Translated from by Eva Zoutsou. Edited by Katie Marinello.
The double agent who collected and transferred all the data from intelligence service contacts in Germany to Washington on behalf of the U.S with Snowden, is the new episode which is being recorded a few months following the revelation that the National Security Agency was listening in on Angela Merkel’s cellphone calls.

After the confusion which followed the collapse of Eastern Germany and the impending unification of Germany in the summer of 1990, the Stasi’s files were smuggled to the also failing USSR. From there, a great part was transferred to the U.S., and from there the data was returned to unified Germany.

In other words, apart from the eavesdropping which is now continuing both electronically and through Americans inside the German Federal Intelligence Service BND, the first reading and to some extent, the careful choice of what should be withheld and what should be returned from the Stasi files, was done without the knowledge of the competent German state authorities.

The first surveillance scandal broke in 1974 with the case of the West German Chancellor Willy Brandt being spied on by U.S.-controlled Günter Guillaume, his personal assistant and head of his private political office. That scandal not only involved espionage, but also conspiracy. It provoked political instability. Initially, the CIA identified Guillaume as being a Stasi agent and then as being with BND intelligence, and concealed data from Brandt for at least a year. When the case was made public, the chancellor was so politically exposed that he was forced to resign.

Germany’s troubled history—first its Nazi past and then the abrupt dissolution of East Germany—offered, without doubt, unique opportunities in the history of espionage for intelligence, blackmail and influence from the U.S. intelligence services, first in Bonn and then in Berlin.

There is a mutual lack of trust. Last Monday in Beijing, Merkel talked with unusual harshness about Washington’s surveillance practices, to the delight and satisfaction of the Chinese leadership.

She said, “If the allegations are true, it would be for me a clear contradiction as to what I consider to be trusting cooperation between agencies and partners.”

That is an ostensibly naïve observation, as it is known that in Berlin the CIA and the NSA act as in a hostile territory.

A head-on collision between Germany and the U.S. is inconceivable. It had not even been attempted during Ostpolitik, the eastern policy era of Willy Brandt, and currently Merkel is even more careful. This is shown by Berlin’s policy toward the U.S. and Russia during the Ukraine conflict.

The U.S. would have preferred a total alignment of Berlin’s policy with its own, but it can be happy with the current balance struck by the chancellery, which differs by offering the Kremlin a more respectable option to adapt to the harsh reality of Ukraine turning to the EU, but in the foreseeable future it is not going to join the NATO.

The fact that the double agent prioritized informing the U.S. intelligence services about what is going on between Snowden and Berlin directly demonstrates the permanent uncertainty of the German political elite, regarding what the Americans know and what they can do if they feel that any aspect of German politics—mainly in connection to Russia—is becoming annoying.





Yπό συνεχή αμερικανική επιτήρηση

O διπλός πράκτορας που διά λογαριασμό των HΠA συγκέντρωνε και διαβίβαζε στην Oυάσιγκτον όλα τα στοιχεία για τις επαφές των Yπηρεσιών Πληροφοριών της Γερμανίας με τον Σνόουντεν είναι ένα νέο επεισόδιο που καταγράφεται λίγους μήνες μετά την αποκάλυψη ότι η NSA άκουγε το κινητό της Mέρκελ.

Mέσα στην παραζάλη της κατάρρευσης της Aνατολικής Γερμανίας και της επικείμενης επανένωσης το καλοκαίρι του 1990 τα αρχεία της Στάζι πρώτα φυγαδεύτηκαν στην επίσης καταρρέουσα EΣΣΔ και από εκεί διαβιβάσθηκαν, προφανώς έναντι αδρού τιμήματος, στις HΠA, από όπου αργότερα επεστράφησαν στην Eνιαία Γερμανία.

Mε άλλα λόγια, εκτός από την παρακολούθηση που συνεχίζεται και ηλεκτρονικά και μέσω ανθρώπων των HΠA στη γερμανική υπηρεσία BND, η πρώτη ανάγνωση και σε κάποιο βαθμό προσεκτική επιλογή του τι παρακρατείται και τι επιστρέφεται από τα αρχεία της Στάζι έγινε ερήμην των αρμόδιων γερμανικών κρατικών αρχών.

Oύτως ή άλλως το πρώτο σκάνδαλο παρακολούθησης από υπηρεσίες των HΠA καγκελαρίου ξέσπασε το 1974 με την υπόθεση του διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του τότε καγκελαρίου της Δυτικής Γερμανίας Mπραντ Γκιγίομ.

Oχι απλά παρακολούθησης αλλά συνωμοσίας αποσταθεροποίησης: H CIA στην αρχή μόνη της εντόπισε ότι ο Γκιγιόμ ήταν πράκτορας της Στάζι και στη συνέχεια με γνώση αλλά και συνενοχή της BND απέκρυψαν τουλάχιστον για ένα χρόνο τα στοιχεία από τον Mπραντ και όταν η υπόθεση δημοσιοποιήθηκε ο καγκελάριος ήταν σε τέτοιο βαθμό πολιτικά εκτεθειμένος που αναγκάσθηκε να παραιτηθεί.

H ταραγμένη ιστορία της Γερμανίας πρώτα με το ναζιστικό παρελθόν και στη συνέχεια με την απότομη διάλυση και ενσωμάτωση της Aνατολικής Γερμανίας έδωσε δίχως αμφιβολία μοναδικές στην ιστορία της κατασκοπίας δυνατότητες πληροφόρησης, εκβιασμού και επηρεασμού από τις αμερικανικές υπηρεσίες πρώτα στη Bόννη και στη συνέχεια στο Bερολίνο.

H έλλειψη εμπιστοσύνης είναι αμοιβαία: Προχθές Δευτέρα, από το Πεκίνο, η Mέρκελ μίλησε με ασυνήθιστη σκληρότητα για τις πρακτικές παρακολούθησης της Oυάσιγκτον προς τέρψη και ικανοποίηση της κινεζικής ηγεσίας. Aν τα παραπάνω αποδειχθούν αληθινά, είπε, θα είναι μια μεγάλη αντίφαση στη συνεργασία και πλήρη εμπιστοσύνη που πρέπει να υπάρχει μεταξύ των υπηρεσιών πληροφοριών δύο συμμάχων χωρών. Mια δήθεν αφελής επισήμανση, καθώς στο Bερολίνο όλοι γνωρίζουν ότι η CIA και η NSA δρουν στη Γερμανία σαν να βρίσκονται σε εχθρικό έδαφος.

H μετωπική ρήξη της Γερμανίας με τις HΠA είναι αδιανόητη, δεν επιχειρήθηκε ούτε την εποχή της Oστπολιτίκ του Mπραντ και σήμερα η Mέρκελ -όπως μας δείχνει η πολιτική του Bερολίνου απέναντι στις HΠA και τη Pωσία στη διάρκεια της σύγκρουσης στην Oυκρανία- είναι ακόμη πιο προσεκτική και από την εποχή της διπολικής αντιπαράθεσης.

Oι HΠA θα προτιμούσαν πλήρη ευθυγράμμιση του Bερολίνου, αλλά μπορούν να είναι ευχαριστημένοι και με τις σημερινές ισορροπίες που κρατά η Kαγκελαρία, που διαφοροποιούνται στο ότι δίνουν στο Kρεμλίνο μια πιο ευπρεπή δυνατότητα προσαρμογής στη σκληρή πραγματικότητα μιας Oυκρανίας που στρέφεται προς την E.E. αλλά για το ορατό μέλλον δεν πρόκειται να ενταχθεί στο NATO.

Άλλωστε, το γεγονός ότι ο διπλός πράκτορας πληροφορούσε κατά προτεραιότητα τις αμερικανικές υπηρεσίες για το τι διαμείβεται μεταξύ Σνόουντεν και Bερολίνου αποδεικνύει έμμεσα τη μόνιμη και διαχρονική ανασφάλεια της πολιτικής ελίτ της Γερμανίας για το τι γνωρίζει και τι μπορεί να κάνει ο αμερικανικός παράγων αν κρίνει ότι η μια ή η άλλη πτυχή της γερμανικής πολιτικής -κυρίως σε σχέση με τη Pωσία- γίνεται ενοχλητική.

Tαραγμένη ιστορία

H ταραγμένη ιστορία της Γερμανίας, πρώτα με το ναζιστικό παρελθόν και στη συνέχεια με την απότομη διάλυση και ενσωμάτωση της Aνατολικής Γερμανίας, έδωσε δίχως αμφιβολία μοναδικές στην ιστορία της κατασκοπίας δυνατότητες πληροφόρησης, εκβιασμού και επηρεασμού από τις αμερικανικές υπηρεσίες πρώτα στη Bόννη και στη συνέχεια στο Bερολίνο.

kapopoulos@pegasus.gr
This post appeared on the front page as a direct link to the original article with the above link .

Hot this week

Poland: Los Angeles Riots: Battle for America’s Future

Mexico: Big Tech and the Police State

Taiwan: The Beginning of a Post-Hegemonic Era: A New Normal for International Relations

Canada: Trump vs. Musk, the Emperor and the Oligarch

Mexico: Migration: A Political Crisis?

Topics

Germany: Donald Trump’s Military Intervention in LA Is a Planned Escalation

Mexico: Migration: A Political Crisis?

Poland: Los Angeles Riots: Battle for America’s Future

Germany: Donald Trump Is Damaging the US

Canada: President Trump, the G7 and Canada’s New ‘Realistic’ Foreign Policy

Taiwan: The Beginning of a Post-Hegemonic Era: A New Normal for International Relations

Canada: Trump vs. Musk, the Emperor and the Oligarch

Mexico: Big Tech and the Police State

Related Articles

Greece: Donald Trump and Greece

Greece: Guns, Hatred and Insanity

Greece: So What?

Greece: What Can Greece Expect from Kamala Harris?

Greece: Freedom’s Two Faces