Strategic Negotiations for Total Control over Iraq

<--

مذاکرات استراتژیک برای سلطه کامل بر عراق

امریکایی‌ها از اواخر دوره اوباما، در تنگنا‌های راهبردی در غرب آسیا به‌سر می‌بردند، ولی بحث‌های دیگری در امریکا جریان داشت که آیا برای سیاست‌های جهانی یا منطقه‌ای می‌توانند استراتژی‌های ۵ یا ۱۰ ساله داشته باشند یا خیر، که آمدن ترامپ رویکرد‌های امریکایی را مزاجی و سلیقه‌ای و متفاوت از رویه‌های گذشته کرد. در دوره ترامپ تلاش شد با یکجانبه‌گرایی مطلق و رفتار‌های هجومی در مناسبات جهانی، به چالش‌ها و تنگنا‌های راهبردی پاسخ داده شود، ولی نتیجه آن، فعال شدن پتانسیل‌های جهانی در مقابل امریکا شد. بایدن برای باز کردن گره کور راهبردهایش، از یک سو باید برای متوقف کردن چین و روسیه در نظام جهانی به میدان برود و از سوی دیگر با چالش‌های متعدد در محیط داخلی و خارجی و به‌ویژه در غرب آسیا مواجه است. در غرب آسیا، امریکا نه تنها از قابلیت و توانمندی‌های دهه‌های گذشته برخوردار نیست تا یک‌تنه با چالش‌هایش دست و پنجه نرم کند، بلکه تقریباً تمامی متحدان آن نیز با همه انرژی و پولی که هزینه می‌کنند، در شرایط آسیب و تهدیدات راهبردی به‌سر می‌برند و نمی‌توانند باری از دوش امریکا بردارند، با این حال، غرب آسیا از اهمیت فوق‌العاده‌ای در ابعاد و ثروت‌های نفتی، انرژی، زیرزمینی و نهایتاً مزیت‌های ژئوپلتیک برخوردار است و امریکا و طمع‌های استعماری آن اجازه نمی‌دهد که از این منطقه به سادگی خارج شود.

پس از اعلام خروج نیرو‌های امریکایی و ناتو از افغانستان که هنوز نشانه‌هایی از نوعی برنامه‌ریزی حضور کم‌رنگ یا اطلاعاتی گسترده در آن دیده می‌شود، مذاکرات استراتژیک امریکا با حکومت الکاظمی در واشنگتن در جریان است. امریکایی‌ها با وجودی که عناصر وابسته خود را در ساختار قدرت عراق چینش کرده‌اند یا از شخصیت‌های منفعل یا قدرت‌طلب و واداده عراقی به خوبی بهره‌مند هستند، ولی در مقابل مقاومت عراقی که با پشتوانه مصوبه پارلمان عراق و مطالبه گسترده مردمی فشار‌های اخراج امریکا از عراق را افزایش داده، ناتوان هستند، چراکه هرگونه واکنش جدی از سوی امریکا، آتش مقاومت و هزینه‌های راهبردی امریکا را در عراق و شاید در منطقه به شدت افزایش دهد؛ لذا در ماه‌های پایانی نخست‌وزیری الکاظمی و کابینه او که دست‌آموز و مطیع سرویس‌های اطلاعاتی امریکا و غرب هستند، تلاش دارد حضور علنی نیرو‌های نظامی خود را یک حضور لجستیکی و آموزشی جلوه دهد و لباس آن‌ها را تغییر دهد، ولی در ازای این وعده نیم‌بند تا پایان سال ۲۰۲۱، به دنبال ریشه دار کردن سلطه قطعی خود در تمامی نهاد‌های حکومتی و حاکمیتی عراق است و یک قیمومیت همه‌جانبه و نرم را از طریق قرارداد جدید که دوشنبه با حضور الکاظمی امضا خواهد شد، کسب کند. اگرچه تمامی اقدامات حکومت الکاظمی، برخلاف قانون پارلمان و اراده مردمی در عراق و غیرقانونی است، ولی مقاومت مواضع روشن خود را برای اخراج تمامی اشکال حضور اشغالگرانه امریکایی‌ها اعلام کرده است. امریکا برای ساماندهی به وضعیت جدید خود در منطقه، دست به اقدامات جدیدی زده تا سطح جدیدی از راهبرد‌های خود در مقابل چالش‌ها و تنگنا‌های فزاینده در منطقه را مدیریت کرده و هزینه‌های خود را کاهش دهد و امکان فرصت‌سازی و استمرار در غارت ثروت‌های منطقه و تسلط بر نقاط حساس و استراتژیک منطقه‌ای را داشته باشد و با انتقال بخشی از حضور پایگاهی خود از نظر یا جابه‌جایی برخی امکانات تسلیحاتی از عراق و عربستان و اردن، نقطه تمرکز جدید پایگاهی و استقرار تمامی سیستم‌های مورد نیاز امریکا در پروژه‌های مربوط به لبنان، سوریه، عراق و یمن خواهد بود. تمامی لایه‌های این راهبرد جدید بر تضمین حمایت از صهیونیست‌ها و ترویج ترویسم جدید داعشی و ناامن کردن بیشتر سوریه و عراق و کودتای نرم در عراق و لبنان و دست گذاشتن بر ثروت‌های منطقه‌ای استوار است که تضمین روشنی برای امریکا در بر ندارند و نمایش خروج از افغانستان و عراق و جابه‌جایی‌های پایگاهی امریکا با مقاومت و هزینه و فرسایش‌های جدید برای امریکا روبه رو خواهد بود.