For some time, the Democrats have focused on making a hollow return to the Iran nuclear deal, known as the Joint Comprehensive Plan of Action. They developed this strategy before winning the U.S. presidential election and waited for a chance to put it into action. Under this approach, the U.S. is to announce a return to the JCPOA, regaining its membership in the agreement. This move allows the U.S. to portray itself as a defender of multilateralism in the world order without suspending the sanctions on Iranian oil, banks, credit and commerce. The U.S. State and Treasury Departments will be ordered to delay the process of lifting sanctions with the aim of pressuring Iran into further concessions with fewer commitments from the West.
A hollow return by the United States to the JCPOA would certainly be damaging to Iran, as Washington will continue the sanctions on our country while benefiting from the JCPOA and Resolution 2231 of the U.N. Security Council. One of the issues of concern is the “snapback” mechanism. Under the Donald Trump presidency, the permanent and nonpermanent members of the U.N. Security Council prevented the enactment of this costly and damaging mechanism. However, the superficial return of the U.S. to the JCPOA would allow Joe Biden and his administration to implement multilateral sanctions against Iran without justification.
The latest comments from Ali Khamenei take note of this issue. The U.S. return to the JCPOA without lifting sanctions would be harmful to Iran.
Biden insists that Trump’s “maximum pressure” strategy will be replaced with a strategy of “smart pressure” against Iran. Biden and members of his administration, like Jake Sullivan and Antony Blinken, believe in an opportunity-driven approach to the actions taken by the previous administration. The Biden administration believes it needs to hold synchronized parallel negotiations to limit Iran with regard to missile, nuclear, and regional issues. This follows the same strategy of inhibiting a strong Iran, adopted by all U.S. presidents since Jimmy Carter.
Through the “smart pressure” strategy, Biden sees the JCPOA as a launching pad for more restrictive agreements against Iran, rather than an end point for the hostilities between Iran and the U.S. By pursuing this approach, Biden is certain to leverage the strength of European players (specifically the U.K., Germany and France). As we have seen, the Trump era saw a strategic overlap of the U.S. and Europe against Iran. In the Biden era, we will see a strategic and tactical overlap of the U.S. and Europe. Biden's approach to the JCPOA will be more complicated than Trump's. Under these conditions, abiding to principles and red lines in our foreign policy will be the key to victory in our diplomatic and nondiplomatic battles with the new U.S. government.
دموکراتها مدتهاست بر روی تاکتیکی به نام «بازگشت پوچ به برجام» تمرکز کردهاند. آنها حتی قبل از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، این تاکتیک را در اتاقهای فکر خود طراحی و در انتظار فرصتی برای اجرای آن بودند. بر اساس این تاکتیک، آمریکا در عین اینکه با «بازگشت اعلامی» به توافق هستهای،یکی از اعضای برجام محسوب میشود و خود را مدافع «چندجانبهگرایی در نظام بینالملل» قلمداد میکند، اما در عمل مانع از تعلیق تحریمهای نفتی، بانکی، اعتباری و تجاری علیه ایران میشود؛ یا این پروسه (رفع تحریمها) را با هدایت وزارتخانههای امور خارجه و خزانهداری خود، به صورت قطرهچکانی صورت میدهد. هدف آمریکا از این اقدام، آمادهسازی ایران برای «امتیازدهی بیشتر» در مقابل «تعهدپذیری کمتر غرب» است.
«بازگشت پوچ آمریکا به برجام» قطعا برای کشورمان مضر خواهد بود زیرا واشنگتن در عین اینکه تحریمها را کماکان در عمل علیه کشورمان اعمال میکند، از حقوق تعبیهشده در سند برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه کشورمان بهرهمند خواهد شد. یکی از این موارد، «مکانیزم ماشه» است. در دوران ریاستجمهوری ترامپ، اعضای دائمی و غیردائمی شورای امنیت، بهعلت خروج رسمی آمریکا از برجام مانع از فعالسازی این مکانیزم مخرب و پرهزینه شدند، اما در صورتی که دولت بایدن به صورت ظاهری به توافق هستهای بازگردد، میتواند هرزمانی که اراده کند و بدون آنکه استدلالی برای دیگر اعضای کمیته مشترک برجام و شورای امنیت داشته باشد، تحریمهای چندجانبه را علیه کشورمان فعال کند.
سخنان حکیمانه اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز ناظر به همین مسئله است. اینکه اگر آمریکا بدون رفع واقعی تحریمها به برجام برگردد، در آن صورت چنین بازگشتی برای ما نهتنها سود ندارد، بلکه ضرر هم خواهد داشت.
بایدن تأکید دارد که استراتژی«فشار حداکثری ترامپ» باید با استراتژی« فشار هوشمندانه» علیه ایران جایگزین شود.
رئیسجمهور جدید آمریکا و اطرافیانش مانند «جیک سالیوان» و«بلینکن»معتقدند که باید نسبت به «استراتژی فشار حداکثری ترامپ» و اقداماتی که وی در دوران ریاست جمهوری خود در تقابل با ایران و برجام صورت داده ، نگاهی «فرصت محور» داشت .دولت بایدن معتقد است که باید از طریق برگزاری مذاکرات موازی، که در یک همزمانی نسبی با یکدیگر قرار دارند، ایران را در همه ابعاد موشکی، منطقهای و هستهای محدود کرد. این یعنی همان استراتژی«مهار حداکثری ایران قدرتمند» که رؤسای جمهور آمریکا از کارتر گرفته تا ترامپ پس از پیروزی انقلاب به دنبال تحقق آن بودهاند.
بایدن معتقد است در استراتژی «فشار هوشمندانه»، «برجام دفرمه شده» به عنوان یک «سکوی پرتاب به سوی توافقات محدودکننده بعدی علیه ایران» اصالت دارد نه یک «نقطه پایان منازعه میان ایران و آمریکا». نکته دیگر اینکه بایدن قطعا سعی خواهد کرد در این معادله، از توان کاملتر بازیگران اروپایی(خصوصا انگلیس، آلمان و فرانسه) نیز استفاده کند. همانگونه که عنوان شد، در دوران ترامپ ما شاهد همپوشانی «استراتژیک» آمریکا- اروپا علیه ایران بودیم اما در دوران بایدن، شاهد همپوشانی«استراتژیک –تاکتیکی» آنها علیه کشورمان هستیم.بنابراین ، بازی بایدن در قبال برجام به مراتب نسبت به ترامپ پیچیدهتر است. در چنین شرایطی ،ایستادگی بر مواضع اصولی و توجه به خطوط قرمز سیاست خارجی کشورمان، رمز پیروزی ما درنبرد دیپلماتیک و غیر دیپلماتیک با دولت جدید آمریکا محسوب میشود
This post appeared on the front page as a direct link to the original article with the above link
.